Laura Omloop

“Ik heb geen geheimen voor mijn fans”

LAURA OMLOOP

Zangeres “Dat mensen een slecht beeld van mij zouden krijgen, ligt bij mij extra gevoelig, want ik zing voor een groot stuk voor kinderen en jongeren.” “Na een optreden kwamen er ouders met hun zoon naar mij. Ze vroegen me of ik al een vriend had, want anders was hun zoon wel kandidaat. Heel raar was dat, hoe ze hem kwamen presenteren.”

Ze is nog maar zestien, maar het eerste boek van zangeres Laura Omloop uit BerlaarHeikant is al een feit. In Sweet

Sixteen vertelt ze alles over haar carrière, opgroeien, bekend zijn, hoe je kan doorbreken in de muziekwereld én waarom ze haar dochter later MarieAlixe wil noemen.

Sinds Laura doorbrak bij Junior Eurosong en Vlaanderen vertederde met haar jodelliedje en schattige dotjes, is de storm nooit meer gaan liggen. Ze heeft een platencontract bij het grote Warner Music, swingt van podium naar festival en heeft tienduizenden Facebook-fans méér dan artiesten als Natalia. Na haar vierde album Meer van eind 2014, met een nieuwe lading frisse popnummers, was de vraag wat ze nog méér kon wensen.

Dat blijkt een boek te zijn.

Waarom heb je dit boek gemaakt?

Ik word eigenlijk constant overstelpt met vragen over mijn privéleven. Het is onmogelijk om op al die dingen te antwoorden. We hebben nu de leukste en interessantste vragen gebundeld in dit boek. Het resultaat is een soort overzicht van mijn leven, mijn carrière, mijn persoonlijkheid, probleempjes en dromen.

Je koos er voor om het ook over die moeilijke onderwerpen te hebben. Waren er geen dingen die je liever niet in het boek wilde? Ik had wel wat schrik dat het te persoonlijk zou worden en dat ik me te veel bloot zou geven. Ik zing graag, maar ik probeer mijn privéleven toch wat af te schermen. Maar in de gesprekken met de ghostwriter die samen met mij het boek heeft uitgeschreven merkte ik dat het wel goed deed om ook over die moeilijke thema’s te praten. Mijn fans mogen me best beter leren kennen, ik heb geen geheimen voor mijn fans.

Je bent ooit ook al hard aangepakt op het internet. Heeft dat je geraakt?

Toch wel. Er zijn privéfoto’s van mij gelekt op het internet. Toen ik veertien was, had ik eens een selfie genomen in de badkamer. Bij die reeks uitgelekte foto’s stond dus die ene selfie van mij, maar ook een heleboel andere beelden die zogezegd van mij kwamen. Ze werden overgenomen en iedereen maakte er zijn eigen verhaal bij. Ik voelde mij heel machteloos. Maar uiteindelijk is het na een paar weken overgewaaid. Heb je er iets uit geleerd? Ja, dat mijn bekendheid ervoor zorgt dat ik extra moet opletten met wat ik doe. Als ik even de sigaret van een vriendin zou vasthouden op een feestje en iemand neemt daar een foto van, dan kan dat er voor zorgen dat mensen een slecht beeld van mij krijgen. Dat ligt bij mij extra gevoelig, want ik zing voor een groot stuk voor kinderen en jongeren. En ik neem bijna geen selfies meer. Hoe mooi moet je jezelf niet vinden om de hele dag foto’s van jezelf te maken?

Je hebt al een paar heftige dingen meegemaakt met fans. Welke momenten zullen je altijd bijblijven? Op mijn twaalfde was ik ambassadrice voor het Kinderkankerfonds. Ik heb er onder andere Luna ontmoet, een meisje dat in quarantaine zat. Het was haar verjaardag, maar ik kon haar niet aanraken omdat er een glazen wand tussen ons stond. We hebben onze handen op het glas ge-

zet en we hebben samen een liedje gezongen. Daarna kon ik mijn tranen niet bedwingen en heb ik me moeten omdraaien. Een jaar later riep Kürt Rogiers plots een meisje op het podium. Het was Luna en ze was genezen. Ik herkende haar eerst niet, maar zij had een foto bij van ons, al zingend naast het glas. En dan is er ook nog MarieAlixe, een meisje van vijf dat altijd aan het zingen en dansen was op mijn muziek, maar door een ongeval is omgekomen. De ouders hebben mij toen gevraagd om op haar begrafenis te komen zingen. Ik ging naar de kerk, stond vooraan en zong een nummer. Toen het kleine kistje werd binnengebracht, ben ik op mijn knieën gevallen en dacht ik dat ik niet meer kon. Uiteindelijk heb ik toch nog gezongen. Als ik ooit een dochter krijg, dan noem ik haar MarieAlixe.

Ben je het bekend zijn soms niet beu? Het hoort erbij. Ik kan niet gaan shoppen in Antwerpen of Brussel. Ze herkennen me meteen en uiteindelijk komt er dan toch altijd een mama naar mij om te vragen of de kinderen met mij op de foto mogen. Ik vind dat allemaal superlief, maar soms komt het wat ongelegen. Mijn leven ziet er anders uit dan dat van mijn vrienden en dat is niet altijd gemakkelijk voor hen. Als wij bijvoorbeeld naar de cinema gaan, zijn er vaak mensen die om een foto of handtekening vragen.

Krijg je soms ook rare reacties van fans? Al heel wat verschillende fans vertelden mij dat ze het leven wilden opgeven, dat ze het niet meer aankonden, maar dat mijn muziek hen erdoor heeft geholpen. Dat vind ik heel pakkend. Ik krijg heel wat berichtjes via Facebook. Ik geef soms advies, ik antwoord, ik praat met hen. Misschien moet ik later toch psycholoog of therapeut worden (lacht). Ook raar, maar dan van een heel andere orde zijn de ‘aanbiedingen’ die ik soms krijg. Tijdens een optreden voor Pop Up Live kwamen er ouders met hun zoon naar mij. Ze vroegen me of ik al een vriend had, want anders was hun zoon wel kandidaat. Heel raar was dat, hoe ze hem kwamen presenteren.

Wat is de volgende stap na dit boek? Mijn cd Meer is nu een jaartje oud. We zijn begonnen aan een nieuwe single, al moet ik nu ook wel veel tijd in school steken, want de examens komen eraan. En op 3 en 11 november zit ik op de Boekenbeurs. Dat hoort natuurlijk zo als je een boek uit hebt (lacht).

Sweet Sixteen, Laura Omloop, WPG Uitgevers, 128 pagina’s, 17,99 euro

FOTO LIESJE REYSKENS Laura Omloop.