Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Het buitenland is AA Gent niet
“Hein Vanhaezebrouck gaat naar het buitenland. De vraag is alleen wanneer.” Als Eric Gerets dat zegt, moeten we dat serieus nemen. Ter gelegenheid van de uitreiking van de Trofee Raymond Goethals (zie pagina 4) spaarde de Limburger die in België, Nederland, Turkije, SaoediArabië en Qatar als coach in totaal zeven keer landskampioen werd zijn lof niet. Het mag niet verbazen. Ze hebben als trainer veel raakpunten. Gerets was ook een coach die altijd van de eigen sterkte uitging. Eerder met de neus in het doel van de tegenstander dan met het achterste in het eigen doel. Fris en met lef. Door hun aanpak stralen hun spelers altijd veel zelfvertrouwen uit.
Is Hein Vanhaezebrouck nu al klaar om in het buitenland te renderen zoals hij bij AA Gent doet? Bij de Buffalo’s is Vanhaezebrouck op sportief vlak de baas. Er is wekelijks overleg met voorzitter Ivan De Witte en manager Michel Louwagie. Veel korter kunnen de lijnen niet zijn. Vanhaezebrouck bepaalt in Gent niet alles, maar heel veel. Zoals de relatie en de contacten van de spelers met de fans, het persbeleid, de uitbreiding van de staf met een voedingsdeskundige en zelfs een stemcoach.
Hij kreeg de vrije hand om in te grijpen toen hij een spelersgroep aan diggelen trof. Bij zijn aankomst in Gent waren er nog geen vedetten. Vanhaezebrouck kreeg tijd en ruimte om Sels, Kums, Foket, Asare en Depoitre verder te ontwikkelen. Dat beseffen die spelers heel goed.
Zijn slechte periode bij Genk heeft Vanhaezebrouck gelauwerd maar het buitenland is nog anders. Anders dan pakweg Gerets kan hij niet bogen op een spelerscarrière met 86 caps, acht landstitels en één Europabeker voor landskampioenen. Het maakt de drempel om over de grens binnen te stappen hoger. Het grote publiek kent hem daar niet. In België kunnen wij de kwaliteiten van Vanhaezebrouck perfect inschatten en zien we in hem een bondscoach. Straks wordt hij wellicht ook Trainer van het Jaar over alle sporten heen. In het buitenland moet hij, met ‘slechts’ één titel in de hand, dat krediet nog opbouwen.
Tactisch is hij een kraan. Zijn voetbalkennis en inzicht overstijgen dat van vele coaches, ook die in topcompetities. Maar hij moet de tijd krijgen en de nieuwe club moet er klaar voor zijn. Zoals het op dat moment sukkelende AA Gent dat was. Daarom is, als het buitenland hem helemaal heeft ontdekt, de keuze van de juiste club van levensbelang.