Geen nieuw hoofddoekendebat

U

heeft in deze kolom nog geen woord gelezen over de boerkini, over het dwaze voorstel om hem te verbieden, de botte uitspraak van Bart De Wever over tenten en moslima’s, de in boerkini gehulde beachvolleybalsters op de Olympische Spelen, de heetgebakerde emoties op de Corsicaanse stranden. Ik heb er niet over geschreven, ik had gewoon geen zin in een nieuw hoofddoekendebat. Dat heeft ons in het begin van deze eeuw jarenlang beziggehouden en je kunt niet zeggen dat die discussie heeft bijgedragen tot een vreedzamere samenleving.

Terwijl media en politiek druk discussieerden over waar een hoofddoek gedragen mocht worden en waar niet, en waar hij nu precies symbool voor stond, waren ze niet bezig met de echte problemen van onze diverse samenleving. Intussen verlieten steeds meer jongens van allochtone afkomst zonder diploma de school om in de werkloosheid te belanden, hadden veel ouders van Maghrebijnse afkomst minder en minder grip op hun zonen, werden steeds meer vrouwen op straat uitgescholden voor hoer, konden bewegingen als Sharia4Belgium ontstaan, trokken jongemannen naar de oorlog in Syrië om compleet gebrainwasht terug te keren en aanslagen te plegen, enzovoort. Allemaal fenomenen die te maken hebben met een gebrek aan integratie, maar niet met een hoofddoek.

Eerlijk? Ik hou niet van hoofddoeken en boerkini’s. Ik heb met veel moslima’s gepraat, intelligente, zelfbewuste vrouwen die me zo goed mogelijk hebben uitgelegd waarom ze een hoofddoek dragen en ik heb geprobeerd om hen te begrijpen. Ik respecteer hen en geen haar op mijn hoofd denkt eraan hen iets te verbieden. Die vrouwen staan volop in het leven, studeren, werken, discussiëren en respecteren mij met mijn haren in de wind en mijn kort rokje als de zon schijnt. En toch kan ik die boerkini en die hoofddoek moeilijk anders zien dan als een godsdienstig voorschrift waaraan alleen vrouwen onderworpen worden en mannen niet, en die eigenlijk vrouwen tegen mannen moet beschermen. Waaruit ik afleid dat in de moslimwereld de mannen meer nood hebben aan een emancipatorische les dan de vrouwen.

Zaterdag organiseren enkele moslimvrouwen in Antwerpen een strandfeest waaraan alle vrouwen mogen deelnemen. We dragen wat we willen, is de boodschap. Een mooi initiatief. Ik hoop dat er evenveel vrouwen in lange gewaden en hoofddoeken zullen zijn als dames in bikini. Aan het weer zal het niet liggen. Het kan gezellig worden. Laten we ervan genieten.

En laten we ons dan bezighouden met de opvoeding en begeleiding van de jongens en de mannen, niet alleen in de moslimwereld trouwens. De Franse agenten die op het strand in Nice een vrouw verplichtten om zich te ontkleden, hebben ook een lesje nodig. In ieder geval, met die constante focus op vrouwen en wat ze al dan niet mogen dragen, schieten we niet op in ons grote integratiedebat over normen en waarden. Dat is nu wel afdoende bewezen.