“Normaal zijn in dit dorpje amper kinderen te bespeuren”

MNZSK

Ouders waren net deze week met hun kinderen van Rome massaal teruggekeerd naar het afgelegen bergdorp Amatrice. Op bezoek bij de grootouders, terug naar de bakermat van de spaghetti all’amatriciana. Iedereen was klaar om de vijftigste editie van het volksfeest te vieren. Dat de aardbeving juist zo veel kinderen doodde, maakt de tragiek des te groter.

“Het aantal kindjes onder het puin is niet te tellen.

vreselijk gewoon”, zegt de plaatselijke burgemeester. De pastoor van het naburige dorp zakte gisteren af naar Amatrice om in naam van Domenico Pompili, de bisschop van Rieti, zijn medeleven uit te drukken. “Normaal zijn hier in de bergdorpen vooral oudere mensen te vinden, weinig kinderen. Behalve in de tweede helft van augustus. Het is een speling van het lot.”

Geen sprankel hoopvol nieuws kwam er hier gisteren van onder het puin. Geen enkel kind werd nog levend gevonden. In Amatrice alleen al steeg de dodentol gisteren van 70 naar 193. “Eén tiende van ons dorp is gestorven”, zei een aangeslagen burgemeester Sergio Pirozzi. Hoeveel kinderen onder hen? “Te veel. Veel te veel.”

Voor heel Italië steeg de balans gisteravond boven de 250, naast honderden gewonden en evenveel vermisten. In heel MiddenItalië werden ontelbare naschokken gemeten. De vrees om de dodentol van de aardbeving in L’Aquila destijds, 295, te overstijgen, is plots meer dan reëel. Een ontelbaar aantal ligt immers nog altijd onder de brokstukken, ondanks de vierduizend hulpverleners die dag en nacht werken.

ni,

Tanti bambi-

Alleen al in het grootste hotel van dit zwaarst getroffen middeleeuwse bergdorp, Hotel Roma, overleefden 63 personen het niet. Elke steen ging dinsdagnacht tegen de vlakte. Hotelgasten, onder wie een tiental kinderen, konden geen kant uit toen de aarde dinsdagnacht om 3.36u een eerste keer beefde. Het hotel was al weken compleet volgeboekt. Het was dan ook veruit de drukste week van het jaar, aldus de burgemeester.

Die speling van het lot waar de pastoor op doelt? “La Sagra degli Spaghetti all’Amatriciana.” Het grootst opgezette volksfeest in de provincie Rieti, dit weekend toe aan zijn vijftigste editie. En de reden waarom er zo veel ouders met hun kinderen vanuit het drukke Rome en andere windstreken net nu naar hun geboortedorp terugkeerden. Het ging om meer dan alleen de grootouders bezoeken. Een deugddoende vakantie, gekoppeld aan het pastafeest die het dorp – tot deze week toch – wereldberoemd maakte.

“Overal in Italië kunnen ze pasta maken, maar voor de allerbeste pasta Amatriciana moet je in Amatrice zijn”, staat er te lezen op affiches in het dorp.

Nu dorp meldt de website logischerwijze ‘

Geen guanciale (spek van gezouten varkenswang), pecorinokaas, verse pomodori en spaghettislierten dit jaar. En wie weet ook de komende jaren niet meer? Kilo’s amatriciana, jaar na jaar gemaakt en geserveerd door de lokale mamma’s, op het pleintje voor de kerktoren. Italiaanse folklore ten top. Bij wijze van solidariteit beslisten koks over heel Italië meteen om de komende maanden bij elke geserveerde Amatriciana 2 euro te storten voor de heropbouw van bekendste spaghettidorp van Italië.

Op luchtfoto’s van het bergdorp die gisteren opdoken blijkt hoe groot de verwoesting rond de kerktoren wel is. In een straal van 100 meter staat geen huis recht. De beelden doen Dometriciana (17) huilen. Ze is aan de dood

nullato’.

van

evento

het

an- ontsnapt, maar is in diepe rouw. Het tienermeisje bevestigt dat heel wat kinderen en tieners met wie ze vroeger optrok rond die kerktoren de laatste week waren teruggekeerd. Klaar voor het grote volksfeest, voor ze terug naar school moeten in de grootstad.

Ze zat gisteren de hele dag samen met haar moeder Maria en haar dove nonkel Giulio, op het grasperkje, net buiten het centrum. Vader had een helm op en was mee puin aan het ruimen. Op het grasveld streken gisteren de eerste bewoners neer. Sommigen