Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Aantal voetballende meisjes in twee jaar met kwart gestegen
Aantal voetballende meisjes met kwart gestegen in twee jaar tijd in ons land
De Voetbalfederatie Vlaanderen hield woensdag een open talentdetectiedag voor meisjes aan het bondsgebouw in Wommelgem. De meisjes werden beoordeeld tijdens een wedstrijdje en speelden op hun vertrouwde posities. De uitblinkers komen in de provinciale ploeg terecht en mogen in mei 2017 naar de nationale detectiedag in Tubeke. “De opkomst is goed, de kwaliteit nog beter”, stelde Stanny Meskens van de VFV vast. “Hier lopen de toekomstige Red Flames.”
Het ging om een open screening, waaraan alle meisjes uit de provincie mochten deelnemen. Negentien hadden zich op eigen initiatief aangemeld voor de U12, achttien voor de U13. Dat lijkt weinig, maar volgens Stanny Meskens is dat een goeie opkomst. “Ze komen van de hele regio als ik hun ploegen lees op het inschrijvingsblad: Oelegem, Wommelgem, Pulderbos, Moldavo in Mol, Maccabi Antwerp, Geel, Zandhoven, Zwijndrecht, Lierse... De meesten spelen gewoon nog in de reguliere competitie met de jongens mee. Ze worden vandaag beoordeeld door personen met een diploma van talentscout en met een UEFA-diploma. Als je de kwaliteit van de slotgroep voor dit project bij de U15 ziet tegenover tien jaar geleden, dan is de vooruitgang enorm. Ten opzichte van vijf jaar geleden zien wij een explosie van talent”, zegt Meskens. “De basis beneden wordt breder.” Als het onderling duel begint, spreekt hij de meisjes toe. “Dit is een cruciale dag, maar laat het hoofd niet hangen als er een pass mislukt. Een echt voetbaltalent herkennen wij net aan het feit dat hij of zij altijd opnieuw probeert en blijft gaan tot het lukt.”
Paardenstaarten
Het valt op dat er veel ‘meisjesachtige’ meisjes meedoen, met lange paardenstaarten. “De tijd dat iedereen dacht dat alle voetbalsters ‘manwijven’ waren, is echt wel voorbij. Het zijn geen halve jongens meer”, zegt de opa van Sien De Belder (12) uit Kessel, die zich als keeper aanmeldt om mee te doen bij de U13 voor de detectiedag. Sien kreeg de smaak te pakken toen haar school vier jaar geleden deelnam aan de GOEZO!-cup. “Iedereen – jongens én meisjes – deed mee. Ik ontdekte toen dat ik voetbal eigenlijk wel een toffe sport vond.”
Sien speelde tot vorig jaar gewoon bij de jongens van Kessel mee. “Maar toen zocht Lierse een keeper voor de Beker van België en kwamen ze toevallig bij mij terecht. We wonnen! Sinds dit jaar speel ik gewestelijk bij de dames van Lierse.”
BARBARA MICHIELS Voetbalmama van Anke (12) “Beenbeschermers, schoenen met toppen: Anke vond dat op haar vier jaar interessanter dan de kleuterdans die ze toen deed.”
Volgens haar opa en oma is Sien toch wat opengebloeid nu ze in een meisjesploeg speelt. Ze doet het graag, maar is er niet van bezeten zoals sommige andere meisjes. “Ik ga even graag naar de Chiro. Voetbal vind ik leuk omdat ik graag win.”
Opofferingen
Anke Koekoekx (12) uit Beerzel (Putte) is wél bezeten van de bal en dat al vanaf haar vierde. Ze speelt sinds dit seizoen net als Sien bij Lierse en komt naar de detectiedag voor de U13. Haar moeder, Barbara Michiels (39), had eerst wel wat schrik. “Anke is zo’n fragiel ‘dingske’. Ik dacht eerst dat voetbal niks voor haar was. Maar in de kleuterklas was iemand van de voetbalclub komen spreken. Beenbeschermers, schoenen met topjes onder: ze vond dat allemaal veel interessanter dan de kleuterdans die ze toen deed.” Anke begon bij Beerzel, stapte daarna over naar Heist-op-denBerg, speelde vervolgens bij Grasheide en zit nu dus bij Lierse. “Het is net zoals bij jongens: wie talent heeft, wordt gescout. Anke is technisch vrij sterk. Ze werd gescout voor Lierse en Westerlo, maar ze heeft dan voor Lierse gekozen. Op maandag, woensdag en vrijdag is het training in Bevel, en dan in het weekend nog match. Ze is net aan haar eerste jaar ASO moderne wetenschappen-sport begonnen. Gelukkig valt de combinatie voorlopig mee. Er is een meisje in de ploeg bij Anke die helemaal uit Berendrecht komt. Zij moet soms anderhalf uur rijden om te trainen in Bevel. Dat is pas een opoffering.” Anke leeft voor het voetbal. “Vroeger bestond 95% van haar vriendenkring uit jongens. Nu ze voor het eerst in een echt meisjes- team speelt, merken we wel dat ze meer vriendinnen krijgt en dat het haar goed doet. Weet je wat het is?”, zegt mama Barbara. “Rond hun twaalfde beginnen ze ook reacties te krijgen van jongens die niet kunnen verdragen dat een meisje een bal binnenstampt die ze zelf niet in doel kregen.”
Grappig: Ankes vijftienjarige broer is pas twee jaar geleden met voetbal begonnen bij Grasheide. “Besmet door zijn jongere zus, terwijl het meestal omgekeerd is.”