VEERLE MALSCHAERT BESTRIJDT IN ‘BOEGBEELD’ HET TABOE OP VERDRIETIG ZIJN

Exgeliefden, partners in comedy

“Hoe is het, Veerle? Alles goed?”, kreeg Veerle Malschaert na haar scheiding vaak te horen. “Ja ja, alles goed.” Maar het ging niet goed. De comedian lag uiteen. In haar nieuwe voorstelling houdt Malschaert de schone schijn niet langer op. Met de borst vooruit, werpt ze zichzelf op als ‘ boegbeeld’ voor geaccepteerd verdrietig zijn. “zou mijn vierde voorstelling aanvankelijk heten. Toen kwam die scheiding op mijn pad. Het was zo’n onoverkomelijk feit, dat ik het in mijn werk niet uit de weg kon gaan. Mijn voorstellingen liggen steeds dicht bij wie ik ben. Maar deze show is absoluut mijn eerlijkste en puurste. Uit elkaar gaan is

Voorbeeldvrouw iets dat een mens niet plant. Plots voelde ik mij een boegbeeld op mijn eigen zwalpend wrak. Ik dacht dat ik me sterk moest houden voor mijn kinderen, voor mijn familie, voor mijn vrienden en voor vele onbekenden. Maanden liep ik met een gefotoshopt gezicht rond. Langs buiten voortdurend glimlachen, vanbinnen in duizend stukken kapot.” “Op verdriet heerst een taboe. Je mag pijn hebben, maanden lang niet slapen en stikken in tranen, maar je mag dat vooral nergens tonen. Niet bij vrienden, niet bij de slager, niet aan de schoolpoort, nergens. Alsof verdriet een besmettelijk ebolavirus is. Net over dat verdriet en hoe we ermee omgaan, gaat

Het is geen echtscheidingsshow, waarin ik even gezellig onze vuile was buiten hang. “Jouw verdriet lucht mij op. Ik herken zo

veel”, be-

Boegbeeld. Wie herinnert zich nog de baanbrekende, want destijds ongeziene, megaspektakels voor een miljoenenpubliek op ongewone locaties, waarmee Jean-Michel Jarre in de jaren zeventig en tachtig wereldfaam heeft verworven? De piramiden in Gizeh, de Akropolis in Athene, het Rode Plein in Moskou of de Sahara in Marokko: geen enkele plaats was de Fransman te gek voor megalomane shows waarin hij zijn baanbrekende elektronische muziek kon verpakken. De jongste decennia beperkt Jarre zich overwegend tot reguliere concertzalen. Zondag vormt Paleis 12 in Brussel de Belgische kende een jonge homo die nog in de kast zat na een try-out. Het enige voordeel aan verdriet is dat het een overdraagbaar gevoel is, iedereen krijgt er mee te kampen. Tijdens de eerste tryout in een living stond ik bijna een uur te huilen. Tot ik feedback kreeg. Het publiek vond het moedig en eerlijk en bevrijdend.” En grappig? “Zeker! Ik lach met mijn gesukkel als boegbeeld. In de voorstelling huil ik een flamenco, zonder pathetisch te zijn. Andere artiesten maken vanuit hun verdriet een lied of een schilderij. Ik puur er comedy uit. Eigenlijk neigt naar tragicomedy. Het maken van deze voorstelling werkte deels therapeutisch, maar het resultaat neigt niet naar Bond Zonder Naam. Ik ging in therapie om mijn ellende te kanaliseren, tot ik vaststelde dat mijn therapeut soms zat te hikken van het lachen. “Ik betaal om mijn verdriet te droppen, dan kan ik er beter een show van maken”, besefte ik toen “Of zoals iemand het samenvat-

Oxygène

en

Equinoxe.

Boegbeeld

(lacht). halte op de huidige wereldtournee van de synthesizerpionier, bekend van seventiesklassiekers als en Na meer dan 80 miljoen verkochte platen presenteert de ex van de actrices Charlotte Rampling en Anne Parillaud ditmaal zijn jongste albums

Electronica Vol 1: The Time Machine Electronica Vol 2: The Heart of Noise. Voor dat conceptuele tweeluik werkt Jarre in elk nummer samen met collega’s die hem op een of andere manier hebben geïnspireerd. Dat leidt tot verrassende samenwerkingen met uiteenlopende artiesten, van Armin van Buuren, Boys Noize, Moby en Pet te: ‘Veerle, prijs u gelukkig. Zonder die scheiding had je nooit een straffe show kunnen maken.’ Eerlijk? Als ik had mogen kiezen, had ik toch liever geen scheiding meegemaakt. En een iets minder dramatische show gemaakt Ondertussen vaart Veerle tien jaar op volle koers. Komt ze veel comediènnes tegen onderweg? “Comedy blijft een piemelclub. Als vrouw word je nog vaak over het hoofd gezien, ofwel moet je jezelf extra hard bewijzen. Althans voor programmatoren en in de media. Het publiek zelf geeft geen zak om het geslacht. Toeschouwers willen gewoon een fijne avond uit. En dat is wat

pretendeert te doen, hilarisch lachen met het mens zijn in tijden van crisis.”

(lacht).”

Boegbeeld Shop Boys tot Robert ‘3D’ del Naja van Massive Attack, Pete Townshend van The Who, Laurie Anderson en Cyndi Lauper. Dat de bijbehorende concerten het zonder die beroemde gasten moeten stellen, hoeft Jean-Michel Jarre geenszins af te remmen. Zijn shows blijven zinnenprikkelende belevingen waarbij de inmiddels 68-jarige zuiderbuur zijn droomwereld creëert door analoge synthesizers aan revolutionaire digitale en visuele technieken te koppelen. Tickets kosten 59 tot 79 euro.