“Kom bij mij niet af met clichés en onzin”

Een mens kan niet blijven teren op één wereldhit. De debuutplaat van Felix De Laet (22) – ofte Lost Frequencies – komt dan ook geen dag te laat. Bijna twee jaar na successingle

ligt vandaag in de rekken. “Wachten was de beste keuze”, zegt de dj. “De plaat die vorig jaar klaarlag, was bagger.”

Het ging hard voor Felix De Laet, het voorbije jaar. In juli 2015 palmde Lost Frequencies als eerste Belg het hoogste schavot van de Britse charts in met Sindsdien vliegt de dj de wereld rond, van de uithoeken van Amerika en Azië tot de hipsterbuurten van Ibiza en Parijs. Maar op twee singles en enkele remixen na bleef het wachten op nieuw materiaal van de jonge Brusselaar. Een handvol geprikte en weer uitgestelde releasedata later is hij er:

de eerste langspeler. “Ik had een jaar geleden al een album kunnen lossen, maar niet van deze kwaliteit”, zegt De Laet. “Wat ik toen op tafel had liggen, was niet goed genoeg, soms ronduit bagger Bovendien wilden we de release in Duitsland – waar Lost Frequencies echt ‘big’ is – tot in de puntjes voorbereiden: de fysieke verkoop loopt daar wél nog als een trein, dus moesten we de laatste deals kunnen afronden. Wachten was de beste keuze, want sinds

heb ik enorme stappen ge-

More,

Are You with Me

You with Me

Love

Less is More

Are You with Me.

Less is

(lacht). zet.”

Wie het countrydeuntje van de deep house-hit nog niet uit het hoofd kent, zal wel onder een steen geleefd hebben. “Die song zal altijd aan me blijven kleven. Stoort me niet, hoor: geen idee hoeveel keer ik

al gedraaid heb, maar zelfs ik word het niet moe. Al hoef ik me dankzij de nieuwe tracks er niet meer achter te verschuilen. wijkt af van wat mensen van me verwachten, ik werk deze keer met meer dan enkel house. Hiphop, trap, pop,... Ik heb veel inspiratie opgedaan tijdens het toeren. Een song als

had nooit hetzelfde geklonken als ik niet in Amerika had gedraaid. Zolang de vingerafdruk van Lost Frequencies erop zit, kan ik veel genres aan.”

Are

Send Her My

Net als landgenoten Netsky en Dimitri Vegas & Like Mike is Lost Frequencies intussen een globaal begrip in dj-land. “We mogen trots zijn op onze muziekscene. Het lijkt stilaan ons belangrijkste exportproduct, niet? Het is onwaarschijnlijk hoeveel respect iemand als Netsky afdwingt in drum-’n-bass, zover sta ik nog lang niet. Maar het is absoluut de bedoeling om ooit ook zo hoog te staan. Daarom hou ik bewust mijn eigen imago strak in handen. Het praktische laat ik over aan mijn team, maar artistiek ben ik een controlefreak. De tijd van ‘ja’ zeggen tegen iedere gig, ligt allang achter me. Als je een professional wilt zijn, blijf je weg van de clubs waar rare shit gebeurt.” Geen zotte feestjes dan? “Toch wel

Eén keer ben ik in Jakarta op het jacht van een miljonair beland. Die wilde na mijn set verder feesten op zijn privé-eiland. Dat was in het midden van de nacht, maar door de jetlag leek het voor mij pas middag. Dus, Plots sta je daar, met een fles champagne in je hand op een wit strand. Toegegeven, het voelde een beetje louche.

weet je wel? Op zo’n momenten lijkt mijn leven net een film.”

“Veel artiesten zijn vandaag op zoek naar zulke ervaringen, naar gemakkelijk

(lacht).

why not?

Dirty money,

j succes. Ik niet. Iedereen verdient zijn kans, maar als ik nog één kloon van Major Lazers hit hoor, ga ik over mijn nek. Dat is gewoonweg niet meer geloofwaardig. Een persoonlijke plaat maken is als dj niet gemakkelijk, maar ik steek hart en ziel in ieder arrangement, hou iedere lyric van mijn gastartiesten in de gaten. De onzin die sommige artiesten durven uit te kramen, is bullshit. Kom bij mij niet af met clichés en onzin. Wat niet goed genoeg is, vliegt eruit.”

Lean on

Morgen staat Lost Frequencies in de Melkweg in Amsterdam, volgende week gaat het weer naar Amerika. De Laet droomt al sinds zijn doorbraak luidop van de States, maar makkelijk is het niet. “Het is een rare markt. Het publiek is er weinig subtiel, op alles moet je kunnen pompen. En dat is niet bepaald de definitie van mijn stijl. In China of India snappen ze mijn muziek, Amerikanen zien deep house eerder als iets voor hipsters. Maar ik pas me aan. Binnen enkele maanden breng ik een Deluxe Edition van

uit, met alle tracks opnieuw gemixt zoals ik ze live breng. Ik zet er mijn geld op in dat die het uitstekend gaat doen in de VS.”

More

Less

is