Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Vooral het lot van de kinderen is onzeker”
“We mogen het kamp niet meer in, maar we houden ons klaar om terug te gaan als dat nodig is”, zegt de Antwerpse Sofie Guns van vzw Humain. “Het plan om het kamp in drie dagen ‘op te kuisen’ is wel heel ambitieus. Vooral het lot van de minderjarigen is onzeker.” Vrijwilligersorganisatie vzw Humain trekt sinds vorig jaar elke twee weken naar Calais. Zondag hebben ze nog met een vijftiental vrijwilligers pannenkoeken gebakken in het kamp. “De sfeer was gespannen”, zegt Sofie Guns uit Antwerpen. “De meeste mensen zijn opgelucht dat ze eindelijk weg kunnen uit het kamp, maar er is ook veel wantrouwen en onzekerheid. Iedereen die donderdag nog in het kamp is, zou worden gearresteerd en naar een detentiecentrum worden gebracht. Ik heb geen idee hoe dit zal aflopen.” Vzw Humain mag, zoals alle andere vrijwilligersorganisaties, het terrein niet meer op. “Enkele hulpverleners van grote organisaties zoals Artsen Zonder Grenzen mogen dat nog wel. We houden contact en volgen de situatie op de voet”, zegt Sofie Guns verder. “De registratie heeft op de eerste dag al flink vertraging opgelopen. We moeten afwachten hoe het de volgende dagen verloopt. Binnen de kerngroep van vzw Humain zijn we flexibil genoeg om snel ter plaatse te gaan als dat nodig zou zijn.”
Minderjarigen
“We maken ons vooral zorgen over de 1.200 nietbegeleide minderjarigen in het kamp. Van Help Refugees hebben we vernomen dat er maandag nog altijd 49 kinderen, jonger dan 13 en niet begeleid, in het kamp verblijven. Zij zijn de jongsten van een groep van vierhonderd kinderen die al zeker in aanmerking komen om bij familie of elders in GrootBrittannië of Frankrijk te worden ondergebracht. Sommigen onder hen zouden gisteren al moeten vertrekken en daarna toch weer niet. Die chaos is ondraaglijk, zeker voor zulke jonge kinderen. De jongste is 8. Ik hoorde zondag over een jongen die vorige week met zijn zus in Londen zou worden herenigd. Bij aankomst hoorde hij dat hij eerst nog twee weken in een detentiecentrum moest verblijven. Later bleek dat dan weer niet het geval. Die onzekerheid zorgt voor veel onrust.” Afgelopen weekend zijn er in het kamp relletjes uitgebroken. “Het is al maanden onrustig in Calais”, zegt Sofie Guns nog. “Als je met negenduizend in zeer slechte omstandigheden op een hoopje samenwoont, is er niet veel nodig. De Franse politie treedt trouwens zeer repressief op. We hebben traangasgranaten tot in het familiegedeelte van het kamp gevonden. Bovendien hitsen de mensensmokkelaars in het kamp de gemoederen op door foute informatie te verspreiden in de hoop nog geld uit die mensen te kunnen sleuren.”