“De mooiste halftijdse job die er bestaat”

De mooiste job die er bestaat”, zo zei Caroline Bastiaens (CD&V) toen ze de taak toegewezen kreeg om schepen van Cultuur Philip Heylen op te volgen. Velen waren er het volmondig mee eens. Maar, zo argumenteerde mevrouw Bastiaens een week later, de job in het Vlaams Parlement is ook wel schoon, schoner, schoonst. Vanuit partijpolitieke logica is er allemaal weinig tegen in te brengen, tegen deze flipflop jobs. Vanuit puur stadsempfinden weten we het nog zo niet. Vanuit het stadhuis valt alleszins op haar beslissing weinig gemor te verwachten. Al jaar en dag combineren Antwerpse schepenen en burgemeesters, de twee zitjes. Er is altijd wel een argument voor te vinden, al wordt het zwaarst wegende nooit naar voren gehaald: weddes op twee paarden. Voor een burgemeester valt voor deze cumul nog iets te zeggen, al was het maar dat iemand alle zwaarwegende Antwerpse dossiers, die van zijn schepenen incluis, in Brussel op tafel moet leggen. Er zijn schepenen die, gewild of ongewild, hun domein nu fulltime besturen. Wie zijn ze? Schepen van Sociale Zaken (plus voorzitter OCMW, wonen, diversiteit, inburgering en samenlevingsopbouw) Fons Duchateau (NVA) , milieuschepen (plus jeugd, kinderopvang, dierenwelzijn) Nabila Ait Daoud (NVA), onderwijsschepen (en rechtszaken) Claude Marinower (Open Vld) en de twee CD&Vschepenen , havenschepen Marc Van Peel en schepen van Cultuur (plus economie, stads en buurtonderhoud, patrimonium en erediensten) Philip Heylen. Als je de lijstjes met bevoegdheden afleest, dan overvalt een mens toch een gevoel van: wis en waarachtig genoeg als job voor één man/vrouw. Voor Caroline Bastiaens ook niet echt prettig dat net haar twee partijgenoten fulltimers zijn op het stadhuis. Iemand als Philip Heylen heeft acht jaar voluit gewerkt en Reuzenarbeid verricht. Hij was permanent bezig om kennis te vergaren, contacten te leggen, initiatieven te ontwikkelen, de stad te promoten en te lobbyen voor goodwill en geld, veel geld. De stad is er zichtbaar van opgeknapt. Neem daar nog het besturen bij van geen simpel domein als afvalverwerking, plus de permanente confrontatie met een van de grootste pijnpunten van de stad, met name propere straten. Bij dit alles nog goodwill onderhouden voor de verschillende religies in deze stad. Om maar te zeggen: niet echt iets voor half werk. We hadden liever gezien dat een opvolgster, die zich nog vele dossiers en competenties moet eigen maken, zich voluit op Antwerpen had gegooid. Krijgt Heylen bovendien nu niet een signaal dat het allemaal met wat minder had gekund? Een museumpje meer of minder, niks om zich druk over te maken. Als het dan toch zo moet, misschien had Philip Heylen bij zijn nieuwe werkgever Ackermans & van Haaren een halftijdse job kunnen bedingen. Had hij meteen wat extra geld kunnen vragen voor cultuur.