Liever op reis dan een eigen huis

Jongeren kopen steeds later een eigen woning, zo blijkt uit een analyse van KBC. “Ze raken moeilijker aan een lening, doordat ze daarvoor een grotere eigen inbreng moeten hebben dan vroeger”, bevestigt Filip Dewaele van de gelijknamige immogroep. “Maar ook de mentaliteit is veranderd: ze willen zeker die citytrip naar New York niet laten om toch maar voor dat huis te sparen.”

KBC krijgt almaar meer 55-plussers die een woonlening afsluiten, terwijl het aantal jongeren duidelijk afneemt. “De huizen zijn te duur geworden voor veel jongeren”, zegt Lut De Lombaerde, die bij de bank verantwoordelijk is voor de woonkredieten. “Bovendien raken jongeren moeilijker aan een lening.” De reden hiervoor is dat de banken op aandringen van de Nationale Bank een grotere eigen inbreng vragen. Bij KBC was dit in 2015 nog 10%, vorig jaar al 15%.

“We geven onze jongeren dan ook de raad om eerst te sparen”, zegt De Lombaerde. “Sommige jongeren lijken er bewust voor te kiezen om zich minder snel ‘vast’ te zetten. Ze hebben nog geen last van een baksteen in de maag, en blijven gerust wat langer bij Hotel Mama.” ING ziet hetzelfde fenomeen als KBC. Belfius niet. “Maar dat komt vooral doordat wij net zo zwaar inzetten op die woonleningen”, verklaart Ulrike Pommée. “De jeugd is over het geheel wel anders dan vroeger: ze studeren langer en blijven graag thuis wonen.”

Ook de immosector ziet jongeren almaar later een woning kopen. “Jongeren huren veel langer dan vroeger”, zegt zaakvoerder Filip Dewaele van de gelijknamige immogroep. “Vroeger vonden ze huishuur betalen een verspilling van geld. Maar nu willen ze die citytrip naar New York niet laten om toch maar snel een eigen woning te kopen.” Ian Cook van vastgoedketen Era ziet een gelijkaardig fenomeen. “Ze wachten liever wat langer om een woning met het nodige comfort te kunnen kopen dan daar zelf veel in te moeten werken.”

Volgens De Waele is het grootste probleem dat de jongeren veel moeilijker aan leningen raken bij de banken. “Sommige banken ontlenen zelfs maar 80% van de koopsom. Dat betekent dat wie een woning van 250.000 euro wil kopen, al snel 75.000 à 90.000 euro moet ophoesten, om ook nog eens de registratierechten en notariskosten te kunnen betalen. Daar moeten ze lang voor sparen.”

De enige oplossing is dan maar geld van ouders of grootouders krijgen. Maar ook die zijn minder scheutig. “Ouders beseffen dat ze geld nodig hebben voor hun oude dag. Zij zien de opbrengsten van hun spaarcenten afnemen, waardoor ze minder snel geld aan hun kinderen doorgeven.”