Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We zitten allemaal in onze eigen bunker”
Met Billie & Seb is Ivo Victoria (45) aan zijn vierde roman toe. We spreken de naar Amsterdam uitgeweken Vlaming enkele uren voor een wedstrijd van zijn favoriete voetbalploeg. Nee, niet Ajax, wel Antwerp. Al heeft Billie &
Seb in de verste verte niets met avonturen op de Bosuil te maken. Ivo Victoria is het pseudoniem van Hans Van Rompaey, die opgroeide in Edegem. In 2009 debuteerde hij met Hoe ik nimmer de Ronde van Frankrijk voor mintwaalfjarigen won (en dat het me spijt). Ook voor Gelukkig zijn we
machteloos (2011) en Dieven van vuur (2014) waren de kritieken lovend.
En nu is er dus Billie & Seb. Een beklijvende roman die veel meer is geworden dan een verhaal over een noodlottige vriendschap tussen twee aparte tieners. Een driehoeksverhouding, een oorlogsverhaal, verwijzingen naar hedendaagse terreur, het zit er allemaal in. Was het Ivo’s opzet om zo breed te gaan?
“Eigenlijk niet. Alles begon bij Seb, die op een bepaald moment een airsoftgeweer cadeau krijgt. Dat zijn identieke replica’s van bestaande geweren. Er wordt geschoten met plastic balletjes die hard aankomen. Ik kwam via Facebook in contact met een groep vrienden die voor de lol op elkaar schieten op een afgelegen terrein. Ik vond dat wat angstaanjagend. Het ging om welgestelde autochtone jongeren, voor wie oorlog fictie is. Toen stelde ik me de vraag wat er nodig was om die jongeren te doen radicaliseren.”
Verlangen naar zuiverheid
“Maar het verhaal van Seb werd al snel veel groter. Voor mij gaat het boek meer over een verlangen naar echtheid, zuiverheid en on- schuld. Het is een verlangen dat ik deel met Seb. Die kernwaarden komen in onze maatschappij steeds meer onder druk. Tot we niet meer weten wat de waarheid nog is of ooit was. Seb is nog wel zuiver, maar is net daardoor niet meer in staat tot communiceren met wie en wat hem omringt.”
Loopgravendebatten
Seb & Billie speelt zich af op het fictieve schiereiland Gaspel. Het doet wat aan Zeeuws-Vlaanderen denken, maar Victoria vond zijn inspiratie in Bretagne. De roman speelt zich in elk geval in het heden af. “Dat was zeker de bedoeling, ook om de tijdgeest proberen te vatten.”
“Iedereen zit tegenwoordig vast in zijn of haar eigen positie. Er is weinig of geen bereidwilligheid meer om het eigen ongelijkheid toe te geven. Wie staat er nog met zijn poten in het echte leven? Waarom willen we het gesprek met de ander niet meer voeren, om eventueel een ander standpunt in te nemen? In plaats daarvan leven we in een tijd van loopgravendebatten. Ieder zit in zijn eigen bunker. En we zijn niet meer bereid om de muren af te breken. Dat is het grote probleem van onze tijd. Hoopgevende signalen zie ik wel in burgers die zich verenigen en zelf het verschil willen maken in hun dagelijkse manier van leven; het zelf oplossen omdat de overheid het niet doet.”
Let wel, dit is zeker geen politiek boek. “Nee, de natuur speelt er een grote rol in. De natuur toont zich onverschillig in contrast met de druktemakers die mensen soms zijn. We zijn maar passanten op een planeet die zich verder niets van ons aantrekt.”
In Billie & Seb lijkt heel wat ambitie te schuilen. “Met ieder boek probeer ik een stap verder te zetten, om beter te worden als schrijver. En het klinkt misschien een beetje lullig, maar ik heb wel het gevoel dat dit voorlopig mijn beste boek is. Bij het begin van een boek is er een soort visioen, over hoe dat boek er zou moeten uitzien. Dat visioen bereiken, lukt bijna nooit. Nu heb ik wel alles gegeven. Ik ben voor mezelf nooit verder gegaan dan met dit boek.”
‘‘Iedereen zit vast in zijn of haar eigen positie. Er is weinig of geen bereidwilligheid meer om het eigen ongelijkheid toe te geven.’’
Schrijver
IVO VICTORIA