“Oprukkend populisme baart me zorgen”

Ik maak me grote zorgen over het populisme dat overal de kop op steekt. Wat gebeurt, is natuurlijk niet nieuw. Telkens er zich veranderingen aandienen, viert het populisme hoogtij. Europa heeft lang gedacht dat na de verkiezing van Trump de soep wel niet zo heet zou worden gegeten als hij is opgediend. Na zijn eerste week zien we dat Trump zich wel degelijk aan zijn woord houdt. Hetzelfde met Theresa May en de Brexit. Haar overdreven scherpe uitlatingen zouden veeleer positionering zijn, werd gezegd. Ook hier zien we dat het menens is. Het trackrecord van Angelsaksen is dat ze erg chauvinistisch en fier zijn en zichzelf beter vinden dan Europeanen, Russen, Chinezen, enzovoort. Zij zijn de norm en stellen alles veel scherper dan wij Europeanen. De situatie is ernstig en doet me denken aan de jaren dertig. Populisme ontstaat vanuit angst en onwetendheid. Het willen terugplooien op zichzelf is een normale menselijke reactie. Het ‘eigen volk eerst’-gegeven, zeg maar. Maar de geschiedenis leert ons dat het geven van simpele, populistische antwoorden op complexe problemen nefast is. Het geeft misschien even een goed gevoel, maar de collateral damage op langere termijn is enorm. Stel dat ik vanuit Unizo zou verkondigen dat de opgang van de e-commerce van voorbijgaande aard is. Ik zou veel handelaars blij maken, maar achteraf zouden ze me verwijten dat ik gelogen heb. De veranderingen komen er wel degelijk. We kunnen er maar beter klaar voor zijn. Wat niet wil zeggen dat we de angstsignalen moeten negeren of mensen moeten verwijten dat ze zich vergissen. We moeten nu goed luisteren en de juiste antwoorden geven.