Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Waarom zou de staat Belfius niet mogen verkopen?”
De Belfiusbank mag niet verkocht worden, vinden verscheidene organisaties van het middenveld. Maar daar is onder meer de NVA het volstrekt niet mee eens. Kamerlid Johan Klaps legt uit waarom.
“Belfius mag niet verkocht worden, Belfius is van ons.” Zo luidde het in een dinsdag gelanceerde campagne van het ACV, BBTK en andere middenveldorganisaties. Ik verslikte me in mijn koffie. Belfius werd na het Dexia-debacle door de Belgische Staat afgesplitst om de gezonde bancaire activiteiten te redden. De gigantische problemen zitten sindsdien in Dexia, dat nog decennia als een molensteen rond de nek van ons en onze kinderen zal hangen. Gelukkig horen we daar momenteel weinig over, wellicht een teken dat het probleem min of meer onder controle is. Maar bij de minste tegenslag kan dit opnieuw opduiken en onze overheidsfinanciën volledig torpederen. Op dit moment is Belfius een prima draaiende bank die voor onze overheid jaarlijks een mooi dividend opbrengt. De linkse partijen willen dit zo houden, want... ja, waaróm eigenlijk? Is bankieren een kerntaak van de overheid? Of gewoon omdat meer overheid principieel plezant is? Het PVDA-model maakt blijkbaar school.
“Cynisch standpunt van ACV”
De overheid moet de maatschappij in goede banen leiden. Veiligheid, sociale zekerheid, onderwijs... Ze heeft genoeg kerntaken om zich mee bezig te houden. Liefst met een pak minder overheidsbeslag dan vandaag, maar dat is een andere discussie. In concurrentie gaan met privé- banken hoort daar niet bij. Het is dan ook behoorlijk cynisch dat een organisatie als het ACV, dat zich op de kap van de gewone man jarenlang aan woekerkapitalisme heeft bezondigd en dat het Arco-debacle probeert af te wentelen op de staatskas, zich hier profileert als ons ethisch geweten. Om nog maar te zwijgen van de miserie bij het door socialisten gedomineerde Ethias. En ja, een bank vervult een essentiële taak in onze maatschappij. Maar dat doet pakweg een grootwarenhuis, een elektriciteitsleverancier of een krant ook. Hoor
ik het middenveld er dan ook voor pleiten dat de overheid Colruyt, Engie en Gazet van Antwerpen moet nationaliseren? Hopelijk niet, want de geschiedenis heeft keer op keer bewezen dat een sociaal gecorrigeerde markteconomie oneindig veel beter functioneert dan het communisme.
“Van wie is Belfius eigenlijk?”
Laat me duidelijk zijn, beste ACV en BBTK: Belfius is niet van jullie. Belfius is van elke burger, ook van hen die niet bij een zuil zijn aangesloten. Want elke burger heeft bijgedragen aan de redding van Belfius. Zijn of haar belastinggeld is hier namelijk voor gebruikt, en dat was niet min. 4 miljard euro werd op tafel gelegd voor Belfius. “Veel te veel”, zeiden experts die de waarde van de bank op 2 tot 3 miljard schatten. Zij wisten natuurlijk ook dat er door de dikke portefeuille aan rommelkredieten nog extra zout op de wonde zou worden gestrooid. Maar Belfius is toch een goed draaiende bank, dat verdient zichzelf toch terug, hoor ik u denken. Deze redenering is te kort door de bocht. Als de rentes vroeg of laat gaan stijgen, moeten de banken immers meer rente gaan uitkeren op spaarrekeningen, terwijl de woonkredieten allemaal voor lange tijd aan lage rente zijn vastgeklikt. Dit zal ongetwijfeld gevolgen hebben voor de rentabiliteit – lees de waarde – van een bank. Misschien stijgt het dividend, misschien verdampt het, met alle gevolgen van dien voor de staatskas. Of vindt u dat de overheid met uw geld mag speculeren op een mogelijke meerwaarde, met alle risico’s die daaraan verbonden zijn? Waarom zou de overheid dan geen andere aandelen kopen?
“Verkopen is investeren”
Het is aan de regering om de juiste afweging te maken wanneer en hoe Belfius wordt geprivatiseerd. Want de Belgische begroting kan zich dergelijke avonturen niet veroorloven, door de gigantische putten die in het verleden zijn gecreëerd. De minister van Financiën moet zorgzaam omspringen met de schaarse middelen. En de tijd dat bankaandelen beschouwd werden als goedehuisvaderaandelen ligt al enige tijd achter ons. En misschien is dat juiste moment wel nu. Europa beveelt de lidstaten aan dringend te investeren in infrastructuur. Dit zou alleen al in 2017 een extra groei van 1,2% met zich meebrengen. Het is met andere woorden een veel betere investering dan het aanhouden van bankaandelen. Bovendien zullen de bankaandelen dalen bij een stijgende rente, wat Belfius minder waard maakt. We hebben nu dus een zogenaamd window of opportunity, een geschikt moment om Belfius terug te plaatsen waar de bank hoort: op de private markt. Tot slot nog een tip: als het ACV en vrienden graag een bank in eigendom willen hebben, kunnen ze altijd aandelen kopen of een bank oprichten. Liefst zonder staatsgarantie. Want sommigen hebben hun spreekrecht verloren als het over ethisch bankieren gaat.