Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Dodelijk efficiënt (voor eigen doel)
Winnen had zomaar gekund in Oostende, maar KV Mechelen kreeg de bal er niet in – tenzij in eigen doel of vanuit buitenspel. Genekt door twee owngoals likt Malinwa zijn wonden. “We doen nog altijd mee voor Playoff 1, maar als je zo veel kansen blijft missen, kom je er niet.”
Yannick Ferrera moest moeilijke keuzes maken, zei hij zelf vooraf. “Na afloop weten we of het de juiste keuzes waren.”
De meest verrassende was dat Paulussen opnieuw als buffer voor de defensie speelde. Daarvoor werd een aanvallende pion opgeofferd – Kolovos zat op de bank. “Ik wou ervoor zorgen dat Musona, Berrier, El Ghanassy en Dimata, die allen heel slim bewegen, minder ruimte kregen”, zei Ferrera. “Maar we waren voor rust te slap en toonden te veel respect. Aangezien we 1-0 achter stonden, gingen we na rust offensiever spelen. We hadden een plan, maar door een gebrek aan efficiëntie leverde het geen punten op.”
Inderdaad: kansen genoeg voor KV. We noteerden acht pogingen op doel, één meer dan Oostende. Maar Bjelica (op vrijschop), Rits (twee schoten), Verdier (twee schoten), Matthys (een deviatie), Paulussen (van dichtbij) en Osaguona (een voorzetschot) raakten niet voorbij een sterk keepende Dutoit. Rits kon ook net niet bij een voorzet van Osaguona en schoot nog eens over. En dus bleef Ferrera ontgoocheld achter – zeker omdat Oostende het laatste halfuur met tien stond.
“Iedereen zegt weer: Knap wat jullie hier toonden. Dat stemt me tevreden. Maar tevredenheid is slechts tien procent van mijn gevoel op dit moment. Negentig procent is frustratie. Omdat een goal onterecht werd afgekeurd ( woorden die hij later na het bekijken van de beelden inslikte, red.), maar vooral ook omdat we zo veel kansen creëerden en niet afmaakten. Als je hier niet scoort en ook tegen Westerlo maar één keer: ja…”
33,2 procent kans
Tegen Westerlo was KV nog slordiger want het mikte toen zeven keer op doel en tien keer naast of over. Na 25 speeldagen heeft het nog altijd meer gescoord (31 keer) dan concurrenten Genk (30) en Charleroi (28), maar de laatste weken loopt het qua afwerking een stuk stroever.
Met een 3 op 12 raakte KV na de winterstop ook achterop in de strijd voor Play-off 1. Toen Ferrera werd gevraagd hoe groot de kansen van zijn ploeg nog zijn, antwoordde die droog: “Nog, euh, 33,2 procent.” Toch sloot de coach serieus af: “Al verloren we hier met 20-0, dan deden we mathematisch nog altijd mee. Maar: als we zo veel blijven creëren en blijven missen, dan komen we er sowieso niet.”
Ook Oostende toonde zich niet van zijn efficiëntste kant, maar het kon rekenen op onverwachte hulp van de Mechelse defensie. Met een mislukte interceptie op voorzet van Jonckheere knalde Jordi Vanlerberghe zijn ploeg voor rust op achterstand. Een ongelukkige deviatie van Seth De Witte in een luchtduel met Godeau legde de wedstrijd in het slot in een beslissende plooi.
Twee keer gevloerd worden door een eigen ploegmaat, je zou als doelman voor minder gefrustreerd reageren. “Dit is klote”, klonk het dan ook bij Colin Coosemans. “Natuur- lijk gebeurt zoiets niet met opzet. Maar we blijven nu wel met lege handen achter, terwijl we Oostende na de rust hebben weggedrukt. Maar we gaan ook niemand met de vinger wijzen. Twee keer was het een kwestie van pure pech.”
“Ik neem de fout op mij”, was Vanlerberghe strenger voor zichzelf. “Ik kan ze moeilijk bij iemand anders leggen. Ik had die bal met links in corner moeten trappen. In een fractie van een seconde maakte ik de verkeerde inschatting. In de rest van de wedstrijd heb ik mijn plan wel getrokken, denk ik. Maar zulke foutjes moeten eruit, want ze kosten het team punten.”
Niet afschrijven
Magere troost voor Vanlerberghe: De Witte bewees dat het de beste kan overkomen, ook al was er bij zijn owngoal meer pech gemoeid. “In het algemeen was dit gewoon een heel ongelukkige wedstrijd van ons. We waren zeker niet de mindere, maar het mocht precies niet zijn. Jordi moet zich dit niet te hard aantrekken. Het kan iedereen overkomen. Dit is ook niet het eindpunt in onze strijd voor de top
KV KRIJGT DE BAL ER NIET IN...
“Zo komen we er niet”
...BEHALVE IN HET EIGEN DOEL…
“Dit kost het team punten”
zes. Het zou te gek zijn om ons nu weer af te schrijven. Zelf gooien we de handdoek in elk geval nog niet.”
De meest besproken fase was de buitenspelgoal van Verdier. De Fransman verlengde op het uur een vrijschop van Matthys in doel voor de 1-1, maar werd afgevlagd. “Onterecht”, klonk het in koor bij iedereen voor televisie – ook bij de televisie- en radiocommentatoren – na het bekijken van een eerste herhaling. Die toonde echter slechts een deel van de betwiste fase en liet uitschijnen dat het Croizet was die onterecht teruggefloten werd voor buitenspel. Pas toen de volledige fase na de match vanuit een ander camerastandpunt werd getoond, bleek dat de grensrechter het toch bij het rechte eind had. Verdier stond duidelijk buitenspel.
Bij KV waren ze echter nog altijd zeker dat er hen een gel- dige goal ontnomen was. De smartphones van de spelers werden overladen met berichten van familie en vrienden die de match op televisie hadden gevolgd. “Blijkbaar zijn we hier serieus bestolen”, klonk het bij de meesten in een eerste reactie. Woorden die ze daarna moesten inslikken. Een zeldzame zege van het blote oog op televisiebeelden.
Knap van Ferrera: de KV-coach liet zondag nog een bericht op de clubwebsite plaatsen om zijn oorspronkelijke kritiek te vervangen door complimenten. “Wij hadden het gevoel dat de beslissing niet klopte en dat werd ons ook bevestigd vanuit de tribune, maar na het bekijken van de beelden wil ik de assistent-scheidsrechter feliciteren met zijn juiste beslissing.”
…OF VANUIT BUITENSPEL
“Bestolen! Of toch niet?”