Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Antiheld is matchwinnaar
Jose Naranjo houdt Genk in r ace voor Playoff
Van antiheld tot held in vier dagen. Dat verhaal schreef Jose Naranjo vorige week. In de Beker miste hij een dure penalty tegen Oostende, zaterdag werd hij matchwinnaar. Met de hulp van dirigent Pozuelo en diens eerste viool Malinovskyi. Play-off 1 blijft binnen bereik.
Overmorgen wordt de Gouden Schoen 2016 uitgereikt. “Nee, daar ben ik niet mee bezig”, haalde Pozuelo na Moeskroen de schouders op. “Die zal wel voor iemand van Anderlecht of Club Brugge zijn.”
Een allicht terechte bemerking. Maar de Pozuelo van zaterdag behoort absoluut tot het kruim van de profvoetballers hier. Hij was bij zowat alle offensieve acties betrokken. “De afgelopen weken kon ik wat minder mijn stempel drukken”, gaf de 22-jarige Spanjaard toe. “Meestal kreeg ik een mannetje op me geplakt, wat mijn actieradius beperkt. Nu vond ik beter de vrije ruimtes, ook omdat ik met Malinovskyi iemand in de rug heb die me perfect weet te vinden. Voor zijn blessure waren we al complementair, dat is niet veranderd.”
De Oekraïner haalt inderdaad stilaan weer zijn niveau van weleer. “Met Sander Berge in de buurt kan ik iets meer op de 8, dus dichter bij Pozuelo spelen”, aldus Malinovskyi. “Als ik samen met Heynen op het middenveld sta, moet ik iets meer zekerheid inbouwen. Een kleine aanpassing, maar ze hebben allebei hun kwaliteiten. Die keuze moet de trainer maar maken.”
Gemiste kansen
Voorin kreeg Naranjo, bij afwezigheid van Samatta, uiteraard een basisplaats. Hij verzilverde die met de winning goal. Dit na een oogstrelende één-twee met maatje Pozuelo. Het was trouwens opvallend dat beide Spanjaarden mekaar – te? – nadrukkelijk opzochten. “Na de match van dinsdag zat Jose een beetje in zak en as. Ik wilde hem zo snel mogelijk uit de put helpen”, aldus Pozo. “Op het veld klikt het al aardig tussen ons. Dat wij dezelfde taal spreken, vergemakkelijkt natuurlijk de communicatie. Dit is goed voor zijn vertrouwen.”
“Natuurlijk was ik eerder op de week triest na die gemiste penalty”, bekende Naranjo. “Al kregen we toen uiteraard ook voldoende andere kansen om die match te winnen. Of dit doelpunt een typische Naranjo-goal was? Ja, dat kan je wel stellen.”
Het bleef de enige treffer van de avond. Te weinig. Alweer. “We hebben te veel kansen nodig”, bevestigde Pozo. “Daar moeten we hard aan werken. Anders loop je het risico dat je er nog eentje binnenkrijgt en sta je op het einde met de mond vol tanden.”
Het is intussen een dikke maand geleden dat ze bij Genk een trainerswissel doorvoerden. Een beslissing die door Pozuelo aanvankelijk op gemengde gevoelens werd onthaald.
“Het was toch wennen aan een coach met een heel andere aanpak”, blikt hij nog even terug. “Als speler moet je even een klik maken. Dat is nu gebeurd. Op mijn manier van spelen heeft de komst van de nieuwe coach niet veel invloed. Die is zoals voorheen. Ik voel me goed in mijn vel.”