Gazet van Antwerpen Stad en Rand
De Afrikaanse Frank The Tank
Frank Acheampong laat fel gewijzigd, maar sterk Anderlecht stunten tegen Zenit
Dikke proficiat Anderlecht. Niet alleen met de 400e Europese match, maar ook met jullie knalprestatie tegen Zenit. Met een fel gewijzigd elftal – een Bploeg willen we het niet noemen – klopte paarswit de rijke Russen met 20. Frank Acheampong was dé man die 400 kaarsjes uitblies, want door zijn twee goals kan Anderlecht de kwalificatie volgende week verzilveren in Rusland.
We hebben al het weerbericht bekeken voor Sint-Petersburg volgende donderdag. Van -1 tot -6 graden en kans op sneeuw. We malen er niet om. Dat is niet ideaal voor een citytrip naar de Tsarenstad, maar dat wordt het ook niet. Dank u, Anderlecht.
Echt waar, als René Weiler zich straks uitsluitend wil concentreren op het kampioenschap, dan moet hij in Rusland misschien aantreden met een C-elftal met bijvoorbeeld Badji, Capel en Sowah aan de aftrap. Want het reeds fel gewijzigde team met zeven wissels dat de Anderlechtcoach gisteren de wei instuurde, presteerde ijzersterk. Ze hadden sleutelpionnen als Hanni, Teodorczyk en Kara niet nodig.
Praatpalen
Neem nu bijvoorbeeld Frank Acheampong. Zijn laatste basisplaats dateerde van 8 december tegen Saint-Etienne en daarna vertrok hij naar de Africa Cup. Maar kent u de praatpalen langs de E40 die tegenwoordig in zwarte aluminiumfolie zijn ingepakt omdat ze nergens meer toe dienen? Wel tot dat soort hindernissen degradeerde Acheampong de Zenitverdedigers.
Zo verstuurde Nicolae Stanciu – geprikkeld door de knalprestatie van
Hanni zondag – al na vijf minuten een heerlijke pass. Acheampong dook de ruimte in en opende de score. En
daar bleef het niet bij. Dat doelpunt was slechts het startschot voor een resem sprints van de Ghanees en op het halfuur vuurde hij zowaar de 2-0 tegen de touwen. Met Frank Boeckx had Anderlecht gisteren de originele Frank The Tank op de bank ge- houden, maar Acheampong toonde zich de Afrikaanse Frank The Tank. Wat had die gekregen op de Africa Cup, zeg?
Anderlecht maakte sowieso een feestje van zijn 400e Europese wedstrijd. De
Weilermethode viel niet altijd in de gratie bij ons en bij het publiek, maar nu werkte het weer perfect. De Brusselaars lieten de Russen een beetje komen. Maar eens de bal veroverd, stonden ze na drie passes voor de goal. Snelle en efficiënte omschakeling heet dat, want ook Bruno en Thelin hadden gerust kunnen scoren.
Zenit zette daar maar weinig tegenover. Zij werden afgehouden door defensiepatron Spajic en hun sporadische kansen werden gepareerd door de debuterende keeper Rubén, die geen risico’s nam. Oké, misschien was het Russische team nog niet gerodeerd na een lange winterstop, maar dat was geenszins de zaak van Anderlecht. Zenit haalde deze winter toch Branislav Ivanovic weg bij Chelsea en als die dacht hier van zijn pensioen te genieten, moet hij dringend zijn idee bijstellen. Keer op keer werd Brani in de rug gepakt.
Sorry, Jef
En dus moeten we nu misschien al sorry zeggen tegen Anderlechtlegende Jef Jurion. Die verweet ons dat we te kwistig omsprongen met zijn bijnaam
Mister Europe en die te pas en te onpas aan jongens als Legear of Acheampong gaven. Maar Acheampong scoorde vorig seizoen ook al twee keer in de zestiende finales tegen Olympiakos en kreeg nu een applausvervanging. Winnen tegen Zenit doe je ook niet zomaar. Zo dus: sorry, Jef.
Toen ook de goeie Stanciu – dan toch een visitekaartje afgeleverd als nummer 10 – werd vervangen, kwam Anderlecht wel meer onder druk. De jarige Deschacht verhinderde gelukkig mee de gevaarlijke Russische uitgoal.
Sceptici zeiden wel dat Club Brugge gisteren en volgende week de basis kon leggen voor een nieuwe titel omdat paars-wit krachten zou verspelen op Europees niveau. Maar Anderlecht bewees dat – als de motor aanslaat – het twee volwaardige elftallen kan opstellen. Deze prestatie volgende week herhalen in Sint-Petersburg en het trekt met vertrouwen naar Play-off 1.