Politiek in 2017: wat als...?

Had Filip Dewinter in 2006 de mogelijkheid om burgemeester van Antwerpen te worden, als hij enkele procenten meer had gescoord en sp.a-boegbeeld Patrick Janssens had verslagen? Had hij dan de steun gekregen van CD&V en de toenmalige VLD, zoals hij zelf gisteravond beweerde in

Wissel van de macht, de fraaie reeks van VRT-journalist Marc Van de Looverbosch op Canvas?

We geloven er niets van. Dewinter heeft toen waarschijnlijk wel oprecht geloofd in zijn kansen. Maar CD&V en VLD hebben nooit oprecht overwogen om met hem in zee te gaan. Het radicale gedachtegoed van het VB was voor die partijen niet één, maar vele stappen te ver. Dewinter verloor de lokale verkiezingen van Janssens met 2%, de centrumrechtse partijen CD&V en VLD wisten meteen bij wie ze zich moesten aansluiten en Antwerpen ging nog zes jaar verder onder socialistisch bewind. Tot de N-VA van Bart De Wever in 2012 de geschiedenis veranderde.

L’histoire se répète. In de aanloop naar de verkiezingen van 2006 was het Vlaams Belang zot van glorie. Op dat moment lag het aloude socialistische regime in Antwerpen op apegapen. Liberale opposanten zoals Ward Beysen en Hugo Coveliers waren in opmars, maar om allerlei redenen braken ze niet door. En ondertussen ging het Vlaams Blok/Belang ten onder aan interne twisten.

Anno 2017, een jaar voor de volgende lokale verkiezingen, komt een aantal vragen uit het verleden terug. De traditionele politieke partijen hebben enorme imagoschade geleden. Ook de N-VA. De antipolitiek floreert als nooit tevoren. Volgend jaar moet elke partij lijsten voorstellen met kandidaten die bij voorkeur maagdelijk zijn. Dat wordt stilaan een bijzonder moeilijke opdracht, zeker in de steden.

Op dit moment lijken de extremen te winnen. De traditionele partijen waren al verbrand, de N-VA is aan die club toegevoegd. De extreme partijen – PVDA op links en VB op rechts – kunnen hier voordeel uit halen. En dat voordeel kan de andere partijen zo veel pijn doen dat het de verhoudingen in de lokale politiek volgend jaar kan veranderen. Eerst in de steden, daarna wellicht ook bij de federale en Vlaamse verkiezingen van 2019.

Dit alles wordt momenteel druk besproken in de hoofdkwartieren van de politieke partijen. En dat terwijl de federale regering moet beginnen aan de moeilijke discussies over de begroting en de belastingen voor de vennootschappen en de meerwaarden. Wie gedacht had dat we met de intercommunales het ergste wel zouden hebben gehad, heeft zich vergist.