Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Laat deze film alsjeblieft een succes worden”
Nathalie Meskens en Steve Geerts in de bres voor Vlaamse romantische komedie
In een ogenschijnlijk perfecte familie begint plots alles vierkant te draaien. Een fijne kluif voor Nathalie Meskens en Steve Geerts, die beseffen dat scoren met een Vlaamse romantische komedie als
Allemaal Familie niet evident is. “Laat deze film alsjeblieft een succes worden, hij verdient het!”
In Allemaal Familie, gebaseerd op de Nederlandse film Alles is Fa
milie van Kim van Kooten en vanaf vandaag in de zalen, zien de succesvolle psychologe en schrijfster Billie (Nathalie Meskens) en de zelfverklaarde topregisseur Steve (Steve Geerts) hun huwelijk na tien jaar op de klippen lopen. Haar biologische klok begint steeds harder te tikken. Omdat hij onvruchtbaar is, bombardeert hij zonder medeweten van zijn vrouw zijn broer Carl (Bill Barberis) tot zaaddonor, met verregaande gevolgen.
Na Pippa dus alwéér een echtscheidingsfilm voor Meskens en alweer op eieren lopen tijdens de interviewronde. “Ach, al die aandacht voor mijn persoonlijke situatie is niet altijd even leuk geweest de afgelopen maanden”, wuift Meskens de vraag weg. “Maar dit staat hier los van. Je kan het niet maken om geen promo te doen voor een film, en zeker niet voor een project waar ik zo fier op ben. Het was een intense, zalige tijd. Daarom zeg ik met veel trots: kom dit allemaal zien.”
De cast, met nog bekende namen als Wouter Hendrickx, Inge Paulussen, Gilda De Bal, Els Olaerts en Tom Audenaert, speelt alleszins de pannen van het dak.
Nathalie Meskens: Ja hé, ik was aangenaam verrast. Je ziet niet alles wat er op de set gebeurt, maar toen ik het resultaat zag, dacht ik ook: wat een mooi ensemble.
Steve Geerts: Het is leuk dat het ensemble opvalt, want regisseur Dries Vos wou daar ook de klemtoon op leggen.
Hoe hebben jullie zelf jullie personages ervaren?
Meskens: Ik werd soms ambetant van Billie, vooral van haar arrogant gedrag naar Steve toe. Op een feestje is er niets zo erg als dat je een glas aan het inschenken bent en ze komen zeggen: doe wel even rustig. Ik persoonlijk zou nog meer het kot afbreken dan, gewoon om te provoceren. Het is natuurlijk leuk om zo iemand te spelen omdat het zo ver van je af ligt. Ik had niet altijd evenveel sympathie voor mijn personage. Dat is gevaarlijk, want je mag nooit het begrip van de kijker verliezen.
Billie en Steve willen een kind krijgen, maar het gaat niet omdat Steve onvruchtbaar is. Uit het leven gegrepen?
Geerts: Ik heb het pas meegemaakt bij een vriendin van mijn lief. Die hebben jaren geprobeerd en dat lukte maar niet. Dat geeft een enorme druk op de relatie, tot ze plots beslissen: oké, wij gaan kinderloos door het leven. En dan gebeurde het ineens toch. Ze hebben een tweeling intussen, en nu komt er een derde kindje aan.
Jij mocht naar New York, Steve. Voor een Vlaamse film toch speciaal.
Geerts: Dat was fantastisch. Ik was er nog nooit geweest en ik was echt onder de indruk van die stad. Ik wist ook meteen wat een jetlag is. De New Yorkers zelf, dat zijn harde werkers en supervriendelijke mensen. We hebben er drie dagen gefilmd. Dat was wel pittig. Er zijn ook gigantisch strenge regels en allerlei beperkingen om te filmen.
Meskens: Toen ik het scenario las, ging mijn hart ook wat sneller slaan. Maar Billie blijft gewoon thuis (lacht).
De Vlaamse film heeft het wat moeilijk tegenwoordig.
Pippa bijvoorbeeld stelde teleur met nog geen 80.000 bezoekers.
Meskens: Ja, dat is spijtig. Zeker voor Marc Punt, die er zijn geld heeft ingestoken. Dat is heel stresserend. Je probeert dat als acteur niet mee te dragen, want je kan er zelf ook niets aan doen. Er zijn films met heel bekende namen die al na twee weken uit de zaal verdwijnen, met nog geen 10.000 bezoekers. Dan raak ik wel in paniek naar de toekomst toe.
Geerts: Natuurlijk hoop ik dat een romantische komedie als Alle
maal Familie, waar een goede twist in zit, toch een succes wordt. Het is een film die hoop geeft. Het einde is best pakkend en zet aan tot zelfreflectie. Familie, dat is niet niets, dat vind ik wel een mooie rode draad doorheen de film.
Meskens: Het zou leuk zijn als de mensen buitenkomen en denken: ik moet ons moeder bellen. Gewoon omdat familie belangrijk is.