Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Unia onder vuur
Het Interfederaal Gelijkekansencentrum Unia ligt onder vuur. Unia, dat als missie heeft “discriminatie bestrijden en gelijke kansen bevorderen in een geest van dialoog, samenwerking en respect”, krijgt zware kritiek van joodse organisaties en van N-VA. En dat is een zeer spijtige zaak.
Oorzaak van het dispuut is een mail van een medewerker van Unia aan directeur Els Keytsman waarin hij de veroordeling van een man die tijdens een betoging antisemitische liedjes heeft gezongen, onterecht vindt. Deze interne mail werd gelekt aan het blad Joods Actueel. Nu was de relatie van de joodse gemeenschap met Unia al niet echt goed. Het was niet de eerste keer dat Joods Ac
tueel uithaalde. Ook N-VA is nooit een fan van Unia geweest. Er was al onenigheid met Ben Weyts over het onverdoofd slachten en met Liesbeth Homans over de praktijktesten voor sociale woningen. Deze week nog haalde Unia zich de woede van N-VA’sters Valerie Van Peel en Annick De Ridder op de hals omdat de organisatie pleitte voor positieve discriminatie voor vrouwen.
En nu is er deze kwestie. Annick De Ridder was er als de kippen bij om uit te halen naar Unia. En Liesbeth Homans stelt een onderzoek in naar de organisatie. Unia zegt dat het nog geen officieel standpunt heeft ingenomen.
Een storm in een glas water? Verre van. Je moet je echt wel afvragen waarom een medewerker van Unia, dat al moeilijke banden heeft met de joodse gemeenschap, zo dom is om deze mail te schrijven. En je moet je ook afvragen waarom een andere medewerker het nodig vindt om die te lekken. Dat duidt op verdeeldheid binnen de rangen, en dat is niet goed voor een organisatie die in deze woelige tijden discriminatie moet bestrijden. Dat de directeur van het centrum uit de groene partij komt, maakt de positie van Unia in politieke kringen ook niet sterker. Els Keytsman is een gemakkelijk doelwit voor rechtse politici. Met andere woorden: het centrum lijkt te kwetsbaar voor de taak die het op zich moet nemen.
Maar dat betekent niet dat de voortdurende aanvallen van N-VA op Unia gerechtvaardigd zijn. Het centrum is ooit opgericht om eensgezind, over alle partijen en parlementen heen, de discriminatie te bestrijden. Als N-VA van mening is dat het niet naar behoren functioneert, moet de partij daar een politieke zaak van maken en met een voorstel komen om discriminatie wel efficiënt aan te pakken. Voortdurend hard uithalen, klinkt sommige N-VA-kiezers misschien als muziek in de oren, maar het houdt ook een gevaar in. Discriminatie en racisme bestrijden is in deze steeds meer diverse samenleving almaar belangrijker. Dat moet op de juiste manier gebeuren, met respect voor alle bevolkingsgroepen en niet onder constante politieke druk. Dit soort incidenten maakt dat onmogelijk.