Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Geef een leerkracht tijd om leerkracht te zijn”
Silke Luypaers verruilt de klas voor privésector door onzekerheden en werkdruk
SILKE LUYPAERS Weldra exleerkracht “Er is werk aan de winkel om het beroep aantrekkelijk te houden.”
Voor de jonge leerkracht Silke Luypaers zit het schooljaar er al op. Mede door de onzekerheid en hoge werkdruk in het onderwijs kiest ze na de krokusvakantie voor een job in het bedrijfsleven. “Er schort iets aan het systeem.”
Over de secundaire school in Mol, haar collega’s en leerlingen krijgt Silke Luypaers geen kwaad over de lippen. “Integendeel, mijn school gaf mij als beginnende leerkracht juist heel veel kansen. Maar het is het huidige onderwijssysteem waar veel aan schort. Dat zadelt beginnende leerkrachten met erg veel onzekerheden op. Ook de werkdruk wordt zwaar onderschat. Toen de maatregel rond de twee extra lesuren bekendraakte, heb ik voor mezelf het rekensommetje gemaakt.” De jonge Kempense stapt na de krokusvakantie over naar de privésector, hoewel ze in feite pas sinds vorige lente als taalleerkracht Nederlands-Engels aan de slag is. Niet dat ze haar werk niet graag meer doet. “Ik wil echt lesgeven met passie en zoek naar manieren om de leerstof zo boeiend mogelijk op de leerlingen over te brengen. Maar als je echt goed les wil geven, kruipt daar enorm veel tijd in.”
Werkagenda
De leerkracht legt even haar werkagenda open: per lesuur dat ze voor de klas staat, in zowel het derde en vierde als vijfde en zesde middelbaar, heeft ze vooraf minstens één uur voorbereidingstijd nodig. “Met twintig lesuren per week komt dat zo op het dubbele. Daar is zowel inhoudelijke voorbereiding als de specifieke aanpak per klas bij. Lesgeven in het derde is anders dan in het zesde en hangt ook af van de richting in ASO of TSO. Het is best mogelijk dat dit allemaal vlotter gaat eens je enkele jaren voor de klas staat.” Daarmee houdt het niet op. Ook de tests slorpen veel tijd op, vertelt ze. “Met een gemiddelde van drie tests per maand in acht klassen kom ik maandelijks aan 480 exemplaren die ik moet verbeteren. Daarbij moet je ervoor zorgen dat je al je beslissingen erg goed indekt om achteraf geen problemen te krijgen. Dan hebben we het nog niet over klassenraden, oudercontacten en vergaderingen. De twintig uur klasmanagement zijn ook veeleisend. Je mag geen uurtje verslappen, je moet er stáán. Zag je onlangs Tom Waes in De Klas op Eén? Hij zei na afloop helemaal op te zijn. Dat gevoel ken ik maar al te goed. Ik werkte voordien al in een bedrijf en kan de vergelijking maken.”
Individuele begeleiding
Daarbovenop komt nog de individuele begeleiding van leerlingen die wat moeite hebben om te volgen en de deelnames aan de verschillende werkgroepen buiten de lesuren. “Die zijn echt heel leuk, maar het zorgt ervoor dat je vaak het gevoel krijgt dat het een race tegen de klok wordt. Ik wil graag hard werken en hou van uitdagingen, maar ik lijk nu te veel achter alles aan te hollen.” De extra twee lesuren die de overheid aan het werkpakket van de leerkracht wil toevoegen, vindt Silke Luypaers niet bevorderlijk voor de onderwijskwaliteit. “Met goed onderwijs geef je jongeren een goede start in onze maatschappij. Geef leerkrachten dan ook de tijd om een goede leerkracht te zijn. De meesten oefenen hun beroep echt met passie en inzet uit, maar ze verzuipen nu soms in de administratie eromheen. Het zou toch jammer zijn dat je die gemotiveerde jonge leerkrachten nu nog vaker zou zien afhaken? Zelfs zonder de invoering van de 22 uursregel zijn ze nu telkens nog onzeker of er in hun school wel voldoende uren zijn om hen les te laten geven. Er is werk aan de winkel om het beroep aantrekkelijk te houden.” En al die vakantie dan? Met dat cliché heeft ze het ook een beetje gehad. “Dat buitenstaanders ons harde werk een beetje lacherig behandelen, is echt niet leuk. Ook mijn ervaren collega’s zijn elk weekend voor school aan het werk. Veel vakantie? Ik heb sinds september niet veel aan mijn verlof gehad…” HANS OTTEN