Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Thomas Smith staat ‘Strak’
BritsAntwerpse comedian, eindelijk volbloed Belg, maakt zijn vijfde avondshow
Thomas Smith neemt mijlpalen. Sinds 1 januari is de Britse comedian een Belgische komiek. In juni viert hij een halve eeuw zichzelf, maar voor het zover is presenteert hij een nieuwe show. Zijn vijfde ondertussen. Smith staat Strak!
Thomas Smith bracht afgelopen najaar een doktersbriefje binnen voor het Comedy Kaffee van Gazet van Antwerpen. “In twee decennia comedy was ik amper ziek. Maar toen was ik doodziek”, verontschuldigt hij zich. “Plots stond ik vol rode vlekken. Ik voelde me belabberd en overwoog euthanasie. Het feit dat de huisarts na de diagnose de slappe lach kreeg, hielp mij evenmin. ‘Proficiat, mijnheer Smith’, zei de arts. ‘ Op uw 49ste bent u erin geslaagd de vijfde kinderziekte op te lopen.’ Iedereen kent de rode hond, de bof, de mazelen... al die ongein die je als kind oploopt. Blijkt dat er dus nog een vijfde ziekte bestaat – die blijkbaar dus niet eens een naam kreeg – en dat virus zat dus in mijn aderen. Ik zweer het, ik kroop door het oog van de naald.”
(lacht)
Intussen sta je gelukkig weer Strak, voor je vijfde avondvoorstelling.
Mijn twee vorige shows bestonden voor 80% uit improvisatie. Maar voor Strak voelde ik de noodzaak om opnieuw achter een bureau te gaan zitten om te schrijven en te schrappen. Ik werk ook voor het eerst met een regisseur samen. Cabaretier Tim Goditiabois heeft als helft van het duo Ter Bescherming van de Jeugd zijn theatersporen verdiend. Samen bogen we ons over mijn teksten en grappen, en daaruit vloeide op een organische manier ook de volledige omkadering van de voorstelling. Het voelt alsof we met z’n tweeën van een ruwe rots een mooi beeldwerk hebben gehouwen waar ik naar hartenlust verder aan kan polijsten.
Op 1 januari 2017 ben je opnieuw geboren, als Belg.
Klopt. Ik ben bijna een halve eeuw een Brit geweest die met een vreemdelingenpaspoort in België woonde. Mijn ouders zijn Britten die naar Delft in Nederland verhuisden. Op mijn tweede zijn we dan naar Antwerpen verhuisd. Ik ben altijd graag Brit geweest. Als ik in een Belgisch café België - Engeland zag, riep ik bij elk Brits doelpunt als enige ‘hoera’. Maar ik ben enorm teleurgesteld door de Brexit. Groot-Brittannië nam daar een verkeerde beslissing en zet een stap terug. Ik wou per se Europeaan blijven, vandaar dus mijn naturalisatie tot Belg.
En hoewel ik hier al 47 jaar woon, een Belgische vrouw heb en daarmee twee Belgische kindjes maakte, moest ik toch door de administratieve mallemolen. Hilarisch hoor, op het stadhuis. De ambtenaar vroeg: ‘Mijnheer, u weet dat u zich de Nederlandse taal moet toe-eigenen?’ ‘Mag dat met Antwaarps accent, madam?’ (lacht)
Straks word je ook nog eens vijftig.
Zwijg, in juni bestaat Thomas Smith een halve eeuw. Een prestatie die ik te danken heb aan gezond eten en blijven ademen. Ik voel wel dat zo’n mijlpaal iets met me doet. Ik recupereer minder snel. Ongebreideld zuipen na een voorstelling doe ik niet meer straffeloos.
Geheel tegen mijn wil in word ik minder onstuimig. Ik durf niet meer op reis vertrekken met maar één onderbroek. En die angst wil ik niet. In tijden van Brexits en Trump wil ik niet verzuren. Plots zit ik ook weer in dezelfde categorie als mijn ouders. Een leven lang probeer je je als kind enigszins af te zetten en nu komt het weer samen. In Strak illustreer ik wat ik daarmee bedoel.
Hoe rolde jij ooit in het comedyvak? Met een lange aanloop. Mijn vader is chemicus en mijn broer burgerlijk ingenieur. Dus die richting leek lange tijd ook mijn pad. Enkele universitaire pogingen later, bleek het niet de juiste weg. Toen ben ik de horeca ingedoken, om het op mijn 27ste te proberen als muzikant. Ik ging basgitaar studeren aan de Antwerpse Jazzstudio. Tot ik begin jaren negentig – we spreken nog van de comedy-prehistorie – enkele Hollandse en Engelse comedians aan het werk zag in een café. Dat was een openbaring. Met een maat die gitarist was, zijn we toen aan een kroegentocht begonnen. Als de patron de muziek afzette, vertelde ik mijn grappen en speelde mijn maat enkele songs. Ik was toen begin dertig en leidde een studentenleven. Twintig jaar later kreeg ik een kinderziekte (lacht). Je ziet, mijn levensparcours verloopt niet zo heel
Strak...
‘‘Mijn twee vorige shows bestonden voor 80% uit improvisatie. Maar voor Strak ging ik opnieuw achter een bureau zitten om te schrijven en te schrappen.’’ THOMAS SMITH Comedian