“Je krijgt niet meer loon omdat je meer kinderen hebt”

Professor Ive Marx, armoedespecialist UAntwerpen

Het huidige armoedebeleid van de Vlaamse regering legt de focus sterk op werk. “Werken helpt, maar volstaat vaak niet om boven de armoedegrens te raken”, zegt professor Ive Marx, armoedespecialist aan de UAntwerpen. Hij deed onderzoek naar de groep van werkende armen.

“De helft van de kinderen die in armoede opgroeien doet dat in een gezin waar gewerkt wordt, van deel- tot voltijds. Toch zijn ook hardwerkende ouders niet immuun voor armoede, ook als ze hoogopgeleid zijn”, zegt Ive Marx. In de groep van werkende armen is een op de drie hoogopgeleid en dus in het bezit van een hogeschool- of universitair diploma. “Vaak wordt gesproken van het optrekken van de minimumlonen om armoede te bestrijden, maar slecht een op de tien mensen die in armoede leven heeft een minimumloon. In de groep van minimumlonen zitten veel jongeren aan het begin van hun loopbaan, die vaak nog bij hun ouders wonen. Een minimumloon staat niet noodzakelijk synoniem voor armoede.”

Kosten stijgen per kind

Bij de groep werkende armen volstaat het inkomen niet om alle kosten te dekken. Voor veel alleenstaande ouders is de situatie precair: één single ouder op vijf leeft onder de armoedegrens. “Voor een alleenstaande ouder met twee kinderen betekent dat hun besteedbaar inkomen lager dan 1.600 euro ligt. Hoe meer kinderen er zijn, hoe groter het risico dat de ouder de eindjes niet aan elkaar kan knopen. Per kind neemt de kinderbijslag wel toe, maar je gaat niet meer loon uitbetaald krijgen omdat je meer kinderen hebt. Terwijl de kosten voor kleding, school en voeding per kind apart oplopen. En de woonruimte die je nodig hebt ook groter is naargelang het aantal kinderen dat je hebt.” Bijkomend probleem vormt de kost van de kinderopvang voor werkende moeders. “Ook al verdienen ze meer dan een werkloze moeder, ze hebben ook meer kosten, waardoor het moeilijk is om boven de armoedegrens uit te raken.”

Professor Ive Marx.