Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Hij vloog direct in mijn armen”
Haïtiaans adoptiekind uit Kalmthout vindt broer terug in Frankrijk
Lucas Broos (16) en Jonas Comba (17), twee broers met Haïtiaanse roots, werden als baby geadopteerd. Lucas in België, Jonas in Frankrijk. Na een lange zoektocht vonden de twee elkaar. Zopas vond een eerste ontmoeting plaats. Een emotioneel weerzien. “Hij vloog direct in mijn armen. Dat gaf zo’n warm gevoel.”
Door ziekte en armoede konden de biologische ouders destijds niet meer voor Lucas en Jonas zorgen en werden ze ter adoptie afgestaan. Toen hij tien maanden was, ging Jonas naar Franse ouders in Toulouse, Lucas werd als baby van 7 maanden toevertrouwd aan Belgische adoptieouders in Kalmthout.
Beide jongens groeien op in een warm nest. Naast Lucas heeft het gezin Broos nog twee adoptiekin- deren uit Haïti. De familie hield altijd contact met Haïti en bracht in 2007 een bezoek aan het land. Ze is ook actief bij de vzw Finado, een organisatie die een aantal projecten in onder andere Haïti steunt.
Meteen enthousiast
“Ik wist dat ik een broer had die een jaar ouder was dan ik”, zegt Lucas Broos (16). “Ook hij was geadopteerd, maar we wisten niet in welk land. Ik heb ook nog twee zussen en twee broers in Haïti.”
“Jonas en ik zijn de jongste kinderen van het Haïtiaanse gezin. Omdat onze ouders ziek en arm waren, konden ze niet meer voor ons zorgen en werden we ter adoptie afgestaan. Na de dood van mijn biologische vader werd in zijn hutje een foto gevonden van een jongetje dat heel erg op mij leek. Dat was de aanzet om op zoek te gaan naar mijn broer, die ook werd geadopteerd. We zijn eerst zelf op zoek gegaan, en hebben nadien officiële instanties ingeschakeld. Via vzw Finado, die contacten heeft in Haïti, hebben we mijn broer uiteindelijk in het Franse Toulouse gevonden. De vzw heeft contact opgenomen met de familie om te polsen of mijn broer mij wilde leren kennen. Hij was meteen enthousiast.”
Daarna zocht Jonas’ mama via Facebook contact met de adoptiemoeder van Lucas.
Grote verrassing
“Voor de familie in Toulouse was het een grote verrassing, want zij wist niets van het bestaan van Lucas af. Na heel wat berichtjes heen en weer, werden de data van de Franse en Belgische schoolvakanties naast elkaar gelegd en werd er een datum geprikt voor een eerste contact. Vrijdag is het Franse gezin naar België gevlogen. Nog dezelfde avond konden Lucas en Jonas elkaar ontmoeten.”
“Jonas vloog direct in mijn armen”, vertelt Lucas. “Het gaf me zo’n warm gevoel om mijn broer te zien. Ik heb hem een dvd laten zien van ons bezoek aan Haïti in 2007. In dat jaar heb ik mijn biologische familie ontmoet. Jonas wist tot voor kort niets van zijn familie in Haïti, zelfs niet dat er nog broers en zussen zijn.”
“Die eerste ontmoeting met mijn broer Lucas was ontroerend”, zegt ook Jonas. “Er was veel vreugde, maar ook een beetje angst. Ik wist niet wat ik moest zeggen of wat ik moest doen. Bovendien was er een taalbarrière. Maar die angst bleek snel ongegrond. We begrijpen elkaar ook zonder veel woorden.”
Sterke band
“Het geeft me een bijzonder gevoel om iemand te zien die zo hard op me lijkt”, zegt Lucas. “We voelen ons heel sterk met elkaar verbonden.”
Vandaag zitten de broers Jonas en Lucas weer gewoon op de schoolbanken, ieder in zijn land. “We houden zeker contact, vooral via sociale netwerken”, zeggen ze. “En ik hoop Lucas geregeld te kunnen zien tijdens schoolvakanties. Ik kijk al uit naar onze volgende ontmoeting”, zegt Jonas.