Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“In deze wedstrijdomstandigheden ben ik op mijn be st”
Onverslijtbare Jeroen Das staat in tweede weekend al op het podium
Leeftijd heeft blijkbaar geen vat op Jeroen Das. De 38jarige renner uit Wuustwezel was gisteren één van de grote bezielers van de wedstrijd in Heide Linter en werd daarvoor beloond met een derde plaats.
“Het was vrij snel gebeurd daar in de buurt van Tienen”, doet de renner van Hubo Aerts Action Bike CT zijn verhaal. “In de derde ronde gingen er twee renners aan de haal. Ik zag ze wegrijden en omdat ik in dat peloton kou zat te lijden, nam ik het initiatief om er achteraan te gaan. Twee andere renners dachten er blijkbaar ook zo over en met ons drieën zijn we tot bij het leidende duo gekomen. Met vijf hebben we vervolgens een halve wedstrijd op kop gereden. Twaalf renners zijn nog bij ons geraakt en de rest kon het schudden, want samen vergaarden we tot twee minuten voorsprong. De laatste drie ronden is vooraan de strijd om de zege losgebarsten. Uiteindelijk namen we na heel wat demarrages met een zevental renners afstand van de rest van de kopgroep. In de finale ging het duo Robin Jacobs-Matti Helminen ervandoor. Ik ben er uiteindelijk op mijn eentje nog achteraan gegaan, maar toen was het al te laat om het leidende duo nog bij te halen. Met een derde plaats kon ik wel vrede nemen in de gegeven omstandigheden. Vele renners halen niet hun beste rendement wanneer het regent en de temperatuur niet boven de tien graden uitkomt, maar dan ben ik juist op mijn best. Komt daar ook nog bij dat ik met mijn nieuwe ploeg een goeie voorbereiding kende op het nieuwe seizoen. We worden onder meer bijgestaan door Marc Herremans en dat werpt duidelijk zijn vruchten af. Half januari ben ik wel wat beginnen sukkelen met mijn knie en dat zorgde voor wat oponthoud in de voorbereiding. Ik ben dus zeker nog niet op mijn best. Ik had echter een goeie dag en dan kan je altijd iets meer.”
Bescheiden ambities
Ambitie om nog grote wedstrijden te winnen heeft Das niet echt meer. “Ik wil wel nog graag deelnemen aan interclubs in de ruime omgeving van mijn woonplaats, maar dan liefst zonder dat er ook nog continentale ploegen aan de start staan. Dat soort wedstrijden laat ik liever over aan de jongere renners in de ploeg. Ik ben op zondagavond ook graag op tijd thuis trouwens. Als postbode moet ik 's morgens om half vier al uit mijn bed waardoor ik 's avonds tussen acht en negen al onder de wol kruip. Uiteraard rijd ik met de fiets naar het werk en na mijn ronde ga ik ook altijd meteen trainen. Om half vier 's middags ga ik dan drie van mijn vier kinderen van school ophalen en fietsen we naar huis. Het is niet altijd even gemakkelijk, maar het is iets dat ik na al die jaren gewend ben en waar ik me voorlopig ook dankzij de steun van mijn partner nog altijd goed bij voel”, besluit de veteraan.