Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Peter Sagan, winnaar én filosoof
Peter Sagan won de sprint in Montalto di Castro, zijn zesde ritzege in zes deelnames aan TirrenoAdriatico. In zijn verklaringen na afloop bewandelde hij opnieuw met verve de dunne grens tussen diepzinnig en ondraaglijk licht.
Het was een bijzondere persconferentie in Montalto di Castro, met een bijna sacrale dimensie. Peter Sagan zag eruit als Jezus Christus met een pet op van Bora-Hansgrohe, al hielp het ook wel dat hij sprak in een oude bibliotheek die door de witte gewelven een kerk had kunnen zijn. Het waren ook niet de typische vragen die zijn kant op kwamen, de journalisten stelden introspectieve vragen, in een poging om het enigma te doorgronden. Wie is Peter Sagan? Eén journalist gooide er een uitspraak van Kurt Cobain tegenaan: Ze lachen met mij omdat ik anders ben. Ik lach met hen omdat ze allemaal dezelfde zijn. Was dat misschien de essentie van het Saganisme? De wereldkampioen nam de microfoon op en antwoordde: “Het allerbelangrijkste is om jezelf te zijn. Om in jezelf te geloven.” Zo lopen persconferenties met Sagan tegenwoordig: het zijn disfunctionele gesprekken waarbij journalisten op zoek gaan naar een dimensie die niet per se bestaat. Niemand durft nog klassieke vragen te stellen. Hoe is de sprint verlopen? Wat denk je van Milaan-Sanremo? Met zo’n triviale dingen mag je de Heiland van het wielrennen niet vervelen. De onzin ging dus maar door: Waarom houd je niet van persconferenties? “Het hangt af van de vragen.” Waar- om houden alle mensen van Peter Sagan? “Ik weet het niet. Dank u voor het compliment.” Klopt het dat er een nieuw Grease-filmpje zit aan te komen waarin je Latijns-Amerikaans gaat dansen? “Ik ben geconcentreerd op de fiets voorlopig.”
Een echt antwoord
Een dappere journalist uit Nederland greep dat laatste moment aan en vroeg heel voorkomend of hij dan eventueel een vraag over wielrennen kon stellen. Dat kon. Vindt Sagan het belangrijk om te winnen in Tirreno- Adriatico met het oog op de klassiekers? “Hangt er maar van af”, antwoordde Sagan. “Vorig jaar won ik niet in Tirreno en toen heb ik toch de Ronde van Vlaanderen gewonnen.” Eindelijk een echt antwoord, maar dan ging het toch weer fout. “Winnen
is beter dan op het podium staan. En beter dan eindigen in het peloton. Ik ben goed en het is goed om goed te blijven.” Sagan stond op en verliet de zaal. Het publiek bleef beduusd achter.