Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Immens verdriet
Topman Beerschot Wilrijk komt om in verkeersongeval
Voor Antwerp was het een weekend van feesten, voor Beerschot Wilrijk
één van rouwen. Marc Steenackers, algemeen directeur van de Kielse club, reed zondagochtend met zijn Porsche tegen een stilstaande pletwals in Wilrijk en was op slag dood. De familie, de vele vrienden van Marc en de supporters van Beerschot Wilrijk zijn in diepe shock. “Dit is een onwaarschijnlijke ramp”, klinkt het.
Van de rode euforie van zaterdagavond naar een regelrecht drama voor Beerschot Wilrijk: het contrast kon in dit voetbalweekend niet groter zijn. Enkele uren nadat Antwerp de overwinning op Roeselare én de langverwachte promotie naar eerste klasse A uitbundig had gevierd, kregen de Beerschotsupporters het droeve nieuws te horen dat algemeen directeur Marc Steenackers was verongelukt.
“Dees kan ni”, snikt Kristel Nagels (55). De tranen lopen langs haar wangen van haar gezicht, ze heeft haar smartphone in de aanslag. Koortsachtig probeert ze kennissen te contacteren. Om te verifiëren of het écht wel om Marc Steenackers gaat. Om steun te zoeken. Tussen de telefoontjes door huilt ze onophoudelijk. Haar echtgenoot Freddy Van Dessel (58) staat naast haar. Met trillende handen. Toen de twee het nieuws vernamen, zakten ze meteen af naar de plaats van het ongeval. Ook Freddy kan het niet goed onder woorden brengen. “Het is onwezenlijk. Gisteren stonden we nog te praten in het stadion”, schudt hij het hoofd.
Zij aan zij staan Freddy en Kristel aan het politielint. Ze staren met open mond voor zich uit, naar de plaats waar het ongeval gisterochtend vroeg gebeurde. De politie heeft combi’s geparkeerd, zodat het wrak aan het zicht onttrokken is. Freddy en Kristel zien dus niet dat de blauwe Porsche van Marc Steenackers, de grote man van Beerschot Wilrijk, met volledig ingedeukte motorkap tegen een pletwals staat.
“Maar hoe kan dit toch gebeurd zijn?”, vragen ze zich luidop af. “En waarom staat dat masjien in het midden van de straat?”
Laagstaande zon
Het antwoord heeft ook de politie nog niet helemaal. Vast staat dat het iets na zeven uur is als Marc Steenackers op de Atomiumlaan rijdt, richting het kruispunt met de Dijkstraat. Een straat die hij goed kent, want ze leidt van Wilrijk, waar hij verschillende zaken heeft, naar Aartselaar, waar hij woont. Wat hij waarschijnlijk niet weet, is dat er het hele weekend wegenwerken op de agenda staan. Zowel zaterdag als zondag zou er worden geasfalteerd. Op de Atomiumlaan staat daarom een (weliswaar klein) verkeersbord om aan te duiden dat de straat doodloopt. En om te vermijden dat automobilisten zaterdagnacht door het vers gelegde asfalt zouden rijden, liet de aannemer de pletwals dwars over de baan staan.
Het staat ook vast dat de zichtbaarheid om iets over zeven op de Atomiumlaan dezer dagen te wensen overlaat. De lentezon komt op dat moment nét op, en bovendien pal in het verlengde van de straat. Het vermoeden bestaat dus dat Steenackers de pletwals nooit heeft gezien. Er zijn immers geen remsporen aangetroffen. Van overdreven snelheid lijkt op het eerste gezicht ook geen sprake. Een deskundige van het parket komt ter plaatse om de omstandigheden te onderzoeken. De politie onderzoekt ook of de signalisatie was aangebracht zoals het hoort en of de pletwals daar wel mocht staan.
Kristel en Freddy zien het met lede ogen aan. “Ik ken onze Mark al zeker 25 jaar, als het niet meer is”, vertelt Kristel geëmotioneerd. “Als het match is op Beerschot, sta ik in zijn frituur, Fourty-One in de Stadionstraat. Al járen. Zo’n toffe werkgever. Zo’n joviale mens. Zo’n gemakkelijke mens ook. Nooit liep hij naast zijn schoenen. Altijd bleef hij zichzelf – nuchter. Letterlijk, want hij was geen drinker. Meestal cola, heel af en toe eens een pintje of een glas wijn. Afgelopen nacht heb ik hem nog een berichtje gestuurd over de kas van de frituur. Nooit gedacht dat dat mijn laatste woorden voor hem zouden zijn.”
Terwijl politie en brandweer aan de gehavende Porsche werken, verzamelen steeds meer kennissen en familieleden van Marc aan de plaats van het ongeval. Onder hen Marc Bartholomeussen, ondervoorzitter bij Beerschot Wilrijk. Ook Marc Steenackers’ voormalige echtgenote komt ter plaatse. “Ik moest dit met mijn eigen ogen zien. Ik moet dit kunnen plaatsen”, zegt ze voor ze huilend in de armen van een politieagente valt.
Horecaimperium
Achter Kristel en Freddy duikt een zwarte auto met rode velgen op. Het is Cisse Beckx (48),volledig getooid in Antwerpkleuren. Ook hij valt Freddy huilend in de armen. “Ja, ik ben Antwerpsupporter. Maar ik kende Marc al jaren”, zegt hij. “We hebben ooit een benefietavond georgani-
CISSE BECKX Antwerpsupporter “Ik kende Marc al jaren. Een grote meneer. Zo’n verlies, dat overstijgt de clubkleuren.” KRISTEL NAGELS Werkneemster “Zo’n toffe werkgever. Zo’n joviale mens. Zo’n gemakkelijke mens ook. Nooit liep hij naast zijn schoenen. Altijd bleef hij zichzelf – nuchter.”
seerd. Beerschot en Antwerp samen. Toen leerde ik Marc kennen. Een grote meneer. Zo’n verlies, dat overstijgt de clubkleuren.”
In de jaren dat ze Marc Steenackers kende, zag Kristel hem groeien. “Een self made man, dat was hij”, zegt ze. Marc Steenackers begon van nul, maar bouwde doorheen de jaren een klein horecaimperium uit. Hij had meer dan tien zelfstandige zaken. Zo had hij het legendarische café Stadion, vlak naast het Olympisch Stadion, en een reeks andere, grote tavernes in Wilrijk. Ook café ’t Profke, een echt Beerschotcafé in Wilrijk, was zijn eigendom en in Aartselaar had hij The Venue. Aan het Sportpaleis had hij de grote cafés Backstage en TimeOut.
Fusie in goede banen geleid
Maar vooral was Steenackers Beerschotfan van het eerste uur. Na het faillissement van de club in 2013 zette hij mee zijn schouders onder het nieuwe project KFCO Beerschot Wilrijk en leidde hij de fusie in goede banen. Als bestuurslid stond hij mee in voor de dagelijkse leiding. In november vorig jaar werd hij voorgedragen als algemeen directeur. Onder meer op vlak van horeca en catering drukte hij sterk zijn stempel op Beerschot Wilrijk.
Hoe hij opgevolgd en/of vervangen zal worden, dat is nog niet duidelijk. Eerst moet het verdriet een plaats krijgen. Voor Kristel, Freddy en Cisse is het trouwens duidelijk: “Een man als Marc Steenackers, die valt niet te vervangen.”