Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Het delirium nabij
Ruim 10.000 Antwerpfans gaan uit de bol in Deurne Noord na behalen promotie naar eerste
Met geen woorden te beschrijven.” Dat was zaterdagavond op de Bosuil zo ongeveer de meest gehoorde uitspraak bij de supporters op de vraag hoe de promotie naar 1A voelt. “Na dertien jaar zwoegen, knokken, lachen en huilen hebben we dit verdiend”, zegt Bekende Vlaming en Antwerpfan Tom Waes.
Al een uur voor aanvang van de wedstrijd zat de Bosuil vol. Alsof het een thuiswedstrijd was, maar dan zonder spelers op het veld. Rond de middenstip waren grote schermen opgesteld, waarop de supporters de wedstrijd in Roeselare rechtstreeks konden volgen.
Alleen toen Roeselare halverwege de eerste helft de gelijkmaker scoorde, werd het even stil in Deurne Noord. Maar lang duurde dat niet. Iedereen voelde dat dit de avond van Antwerp ging worden. En dat werd het, met één groot feest.
No g voor het eindsignaal kon een aantal fans zich niet meer inhouden en werd het veld bestormd. De stewards hielden een oogje in het zeil, maar lieten betijen. Het was immers feest.
Beter dan stoofvlees
Na het laatste fluitsignaal brak de hel echt los en bestormden duizenden fans het veld. “Dit geeft een ongelooflijk gevoel. Het is bijna beter dan ... euh ... het stoofvlees van den bompa. Bijna hè”, zegt Tammy uitzinnig van vreugde. “Mijn man is een Beerschotsupporter. Hij heeft me voor de wedstrijd nog succes gewenst. Lief, al denk ik dat we het zonder dat ook wel hadden gered.”
Tammy is samen met vader Armand en haar broer Andy naar de wedstrijd gaan kijken. “Ik ben al veertig jaar Antwerpsupporter en soms heb ik heel lang moeten wachten op succes. Nu is het eindelijk weer zo’n glorieus moment”, zegt Armand.
De man is in de eerste plaats trots op zijn club, maar ook blij voor het Antwerps voetbal. “RAFC is terug in eerste klasse en ondertussen doen ook Beerschot en Berchem het goed. Ik gun het ze. Hoe hoger ze spelen, hoe liever ik het heb. Maar nu ga ik toch vooral mijn eigen rood-wit feestje vieren. En dat zal tot in de zeer vroege uurtjes zijn.”
Wachten op de spelers Na de eerste vreugdedansen was het wachten tot de Antwerpspelers vanuit Roeselare naar de Bosuil kwa
men met
de kampioensbeker van 1B. Voor de meeste supporters was die twee uur overbruggen geen moeite.“Magisch”, zei een verrukte schepen voor Sport Ludo Van Campenhout, terwijl hij oud-speler Marc Van der Linden rond de nek vloog. Een andere Antwerpcoryfee, Hans Peter Lehnhoff, was eveneens op de Bosuil. Met een opgestoken duim vatte hij zijn gevoelens samen voor de fans. Ook acteur Luk Wyns stond tussen de feestende supporters.
“Merci Wim De Decker”
“Twaalf en één jaar hebben we hier op moeten wachten”, zegt Gunther, die het getal dertien liever niet uitspreekt omdat het naar het ex-stamnummer van Beerschot verwijst. “Nu heeft Antwerp de wind in de zeilen. Promotie én kapitaalkrachtige investeerders. Er wacht ons een mooie toekomst”, vult Mathias aan. “En schrijf zeker op dat we hier op de Bosuil trainer Wim De Decker eeuwig dankbaar mogen zijn. Het is dankzij hem dat we promoveren”, aldus nog Gunther.
Wat na de intrede van de kampioenenploeg volgde, was de verderzetting van het feest. Tot ergens in de ochtenduren.