Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“We hebben lot in eigen handen”
Roel Van Hemert prijst werklust team
Voor de derde keer in de laatste vier wedstrijden moest Cappellen vrede nemen met een doelpuntenloos gelijkspel. “Een perfecte illustratie van onze sterktes en zwaktes”, meende Roel Van Hemert.
Van bij de aftrap nam Cappellen de wedstrijd in handen tegen een gewillig terugplooiend Londerzeel, dat vooral op de counter speculeerde. De thuisverdediging kwam dan ook nauwelijks onder druk in een kansarme eerste helft, waarin Stef Van den Heuvel de enige grote kans voorlangs schoot.
“Dat is jammer, want als we op voorsprong waren geklommen, hadden we de drie punten op zak gehad”, zei een zelfverzekerde Van Hemert. “We hadden de wedstrijd goed onder controle en de bezoekers konden ons niet in de problemen brengen. Ook na de rust kregen we via Jasper Vandebroek nog een uitstekende mogelijkheid om op voorsprong te komen, maar ook zijn schot ging voorlangs. Belangrijk is dan om de concentratie niet te laten zakken. Zolang de nul op het bord blijft, kan het kleinste foutje fataal zijn en dat legt toch wel extra druk op de verdediging. In dat opzicht hebben we al een hele weg afgelegd. We spelen met verschillende jonge jongens achteraan, maar ik kan ze perfect sturen en ze pikken het goed op. Het spijtige is dat we zo moeilijk tot scoren komen. Als we een doelpunt maken, is dat meestal de verdienste van het hele team. Ons succes komt er alleen doordat we er met zijn allen keihard voor werken. We hebben niet de luxe van jongens die vanuit het niets een balletje tegen het net prikken. Geen verwijt naar de spelers die voor de offensieve impulsen moeten zorgen. Iedereen werkt keihard, maar wij moeten toch vaak als ploeg extra meters maken om hetzelfde resultaat te boeken als anderen. Die extra inspanningen kunnen dan op de beslissende moment wel eens ten koste van de frisheid gaan bij het besluiten.”
“Maar ik bekijk de zaken toch liefst positief. Vijf wedstrijden op rij hebben we nu niet verloren. Dat zorgt ervoor dat we ons lot nog altijd in eigen handen hebben. Door stelselmatig punten te blijven sprokkelen, spelen we ons zeker in veiligheid. Zolang die zekerheid er niet is, zullen we evenwel elke week honderd procent geconcentreerd aan de aftrap moeten verschijnen. Van een eindeseizoensstemming is er bij ons hoegenaamd geen sprake, ook al kan de verleiding dankzij het heerlijke lentezonnetje groot zijn.”