Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Antwerp-tattoo als eerbetoon aan mijn zoon”
Na de promotie van Royal Antwerp FC naar eerste klasse, willen heel wat supporters een tattoo laten zetten die naar hun club verwijst. Mama van verongelukte superfan Didier Bartholomeus volg nu zelf alle thuismatchen
Micheline Duysens wil een Antwerptatoeage als eerbetoon aan haar zoon Didier Bartholomeus, die de promotie van zijn club zelf niet meer kon meemaken.
Vijf maanden geleden is het ondertussen dat Didier Bartholomeus dood werd teruggevonden in het Dokske in Merksem. Hij verdween in de nacht van 24 op 25 september nadat hij zijn verjaardag had gevierd in discotheek The Villa op het Eilandje. “Toen hij de dag erna niet opdaagde om met zijn vrienden naar de match van Antwerp tegen Tubeke te gaan kijken, wist ik dat het fout was”, vertelt mama Micheline Duysens. “Antwerp was zijn leven. Daarom ben ik de club in zijn plaats blijven volgen. Ik ben met zijn vrienden naar de thuismatchen blijven gaan, met een T-shirt met zijn foto.”
“You’ll never walk alone”
Dat R. Antwerp FC dit jaar kampioen speelde, was voor Micheline Duysens heel emotioneel. “Vorig jaar had Didier er al op gehoopt natuurlijk, maar toen was het niet gelukt. Hij zou het geweldig hebben gevonden dat ze het nu wel gered hebben. Het is als eerbetoon aan hem dat ik nu een kleine Antwerp-tattoo wil laten zetten. Ik dacht eerst aan het wapen, maar met al die details is dat moeilijk om klein te zetten. Nu overweeg ik om de tekst You’ll never walk
alone, RAFC, for Didier te laten tatoeëren op de binnenkant van mijn rechter pols.”
Op de binnenkant van haar linker pols heeft Micheline al de naam Didier, en 25 laten tatoeëren, omdat haar zoon net 25 jaar geworden was. “Ook klein, ik ben tenslotte 55 jaar, maar op deze manier draag ik Didier altijd met me mee en dat voelt goed. Zelfs mijn mama heeft zijn naam laten tatoeëren.”
Zelf heeft Micheline Duysens de wedstrijd zaterdag op het grote scherm op de Bosuil gezien. “Voor Didier stierf, was ik nog nooit in een voetbalstadion geweest. Sindsdien heb ik alle thuismatchen gevolgd. De sfeer is formidabel, en zaterdag met het grote scherm was het helemaal fenomenaal. Ik probeer het leven op deze manier een beetje te zien door de ogen van mijn zoon.”
“Zot geworden”
Didier had zelf geen tattoos. “Hij sprak er wel van om de kathedraal op zijn kuit te laten zetten. Maar mocht hij weten dat ik een tattoo liet zetten, dan zou hij zeggen dat zijn mama zot geworden was”, lacht Micheline.
Ze werkt aan een campagne voor drank en drugspreventie, via de website www.didioor.be en voert strijd tegen illegale taxi’s. “Voor mijn gevoel is alles nog maar pas geleden gebeurd, maar in werkelijkheid is het al vijf maanden geleden. Het gemis doet nog even veel zeer.”
Van het zetten van haar tattoo is Micheline overigens niet bang. “Dat valt wel mee. Ik ben echt niet kleinzerig.”
MICHELINE DUYSENS
Moeder verongelukte Didier Bartholomeus “Dankzij mijn tattoo draag ik Didier altijd met me mee en dat voelt goed. Zelfs mijn mama heeft zijn naam laten tatoeëren.”