Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Ik wil me niet langer schamen”
Turnhoutse (29) doorbreekt stilte met opmerkelijke blogpost over mishandeling door ex-vriend
Ze kon maar niet geloven dat ze de enige was. Dat ze nooit eens iemand tegenkwam die net als zij mishandeld werd door haar expartner. En dus besloot Marieke Vos (29) uit Turnhout het diepgewortelde taboe rond partnergeweld op tafel te gooien, en de gruwel waar ze door ging in een blogpost met Vlaanderen te delen. “Ik heb mezelf geregeld horen liegen of de waarheid verzwijgen. Tot ik ineens besefte dat ík hier niet de schuldige ben.”
“De schaamte voorbij. Al een paar dagen zat dat zinnetje in mijn achterhoofd. Het ging maar niet weg, het blééf terugkeren. Dus heb ik ineens mijn laptop genomen en ben ik alles van me af beginnen te schrijven. Twintig minuten later was mijn blogpost klaar en dacht ik: kom, ik gooi het online.”
Marieke schrok van zichzelf, want tot dan zat ze lange tijd volledig in de knoop met zichzelf. “Ik durfde het niemand te vertellen”, bekent ze. “Ik vreesde dat veel mensen mij voorgoed anders zouden bekijken. Ze zouden me vast niet geloven, dacht ik. En sommigen zouden me zeker een aandachtszoeker vinden.”
Maandenlang arbeidsongeschikt
Het verhaal van Marieke, die ook ondervoorzitster van Groen Turnhout is, begint vijf jaar geleden, wanneer ze een jongen leert kennen met wie ze snel erg goed bevriend raakt. Ze worden verliefd en beginnen eind 2014 een relatie. Maar het gaat minder goed dan verwacht, een jaar later zetten ze er al een punt achter.
Toch neemt Marieke haar ex in mei 2016 weer in huis, omdat hij nergens anders terechtkan. En dan gaat het fout, vlak voor de zomer. De twee krijgen een hoogoplopende ruzie. Haar ex geeft haar een duw die zó hard is dat ze niet alleen haar pols breekt, maar tijdens de val ook een nekletsel oploopt. Ze heeft zo veel pijn dat ze niet gelooft dat ze ooit nog volledig zal herstellen.
“Ik was het slachtoffer geworden van slagen en verwondingen met verzwarende omstandigheden, zei de politie. Want de dader was mijn ex-partner. Ik ben met een ambulance naar het ziekenhuis gebracht, en het gerecht startte een onderzoek.” Ze krijgt te horen dat ze maandenlang arbeidsongeschikt zal zijn.
“Van trap gevallen”
Maar dat is allemaal nog maar het begin. Door haar maandenlange afwezigheid wordt de toekomst op haar werk – bij Kazou, de jeugddienst van de CM – onzeker. Ze durft nergens meer alleen naartoe te gaan uit angst dat ze haar ex, die de feiten minimaliseert, zou tegenkomen. “Maar het allerergste was dat ik mezelf doodschaamde, en de schuld daardoor bij mezelf begon te leggen. Ik stak het geleidelijk in mijn hoofd dat ík iets verkeerds had gedaan. Dat het nooit zo uit de hand zou zijn gelopen als ik anders had gereageerd tijdens de ruzie.”
Marieke besluit dat er iets moet veranderen. “Dichte vrienden wisten wel wat er aan de hand was, maar tegen veel anderen vertelde ik niet de waarheid. Als iemand een opmerking maakte over het litteken op mijn arm, antwoordde ik dat ik mijn pols had gebroken. Als daarna de vraag volgde wat er was gebeurd, antwoordde ik op den duur: ‘Van de trap gevallen.’ Ik heb het zo een tijdje volgehouden, tot ik besefte wat ik aan het doen was. Ineens drong het tot me door dat ík hier geen schuld aan heb. Dat dit me overkomen is. Dat de enige persoon in dit verhaal die zich moet schamen, de dader is.”
Vandaag staat het verhaal van Marieke een week online, en is ze opgelucht. “Iedereen reageert erg positief. Het bevestigt wat ik intussen heb geleerd: dat zich schamen het laatste is wat een vrouw in mijn situatie mag doen. Ik weet nu dat het iedereen kan overkomen. En dat de daders enkel zullen stoppen als we openlijk opstaan tegen wat ze ons aandoen.”
MARIEKE VOS Slachtoffer partnergeweld
“Daders zullen enkel stoppen als we openlijk opstaan tegen wat ze ons aandoen.”