Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Is Clement klaar om T1 te worden?
Zijn naam is gevallen: Philippe Clement. Net als in 2015 toen Kortrijk een opvolger zocht voor Yves Vanderhaeghe wordt de assistenttrainer van Club Brugge nu opnieuw genoemd bij KVK. Waagt Clement die morgen 43 wordt deze keer wel de stap? Of wacht de Antwerpenaar op zijn kans bij Club Brugge? Even pertinent is de vraag of Clement wel klaar is om hoofdtrainer te worden?
Sterktes
“Het was onze beslissing”, refereert Michel Preud’homme graag naar zijn volledige staf wanneer Club Brugge een goede tactische zet pleegt. Al was het vorig seizoen tijdens de kampioenschapsbepalende 1-4-zege bij AA Gent wel Philippe Clement die tijdens de rust kwam opzetten om Timmy Simons achteruit te schuiven, waarna blauw-zwart begon te voetballen. Om maar te zeggen: Clement heeft zeker sterktes, alleen zie je ze als buitenstaander moeilijk. “Wat doet hij als assistent nu eigenlijk?” Wel: veel. Zo schuift hij mee aan bij individuele tactische spelersessies waar hij de ideeën van Preud’homme mee uitdraagt, heeft hij als gewezen beloftecoach een zeer goed oog voor talentvolle jeugdspelers die hij nauw op- volgt en heeft hij een belangrijke rol bij de begeleiding van nieuwe - voornamelijk ook jonge - spelers. Niet toevallig wezen Anthony Limbombe en Dion Cools in hun goede periodes naar Clement als de man die hen vooral op mentaal vlak naar een hoger niveau loodste. Tactisch geschoold en gegroeid onder Preud’homme, echte people mana
ger met de jeugd: kwaliteiten die naast elke assistent ook elke hoofdtrainer wel graag wil hebben.
Zwaktes
Ook hier. Zoals de sterktes van Clement voor een buitenstaander weinig zichtbaar zijn, zijn ook zijn zwaktes moeilijk aan te duiden. De vaakst gehoorde kritiek is dat Clement de kunst van de begeestering mist. “De manier waarop Michel omgaat met de spelers is belangrijk”, vertelde Bart Verhaeghe voor de Champions League-wedstrijd van Club Brugge in Porto, waar Preud’homme geschorst moest toekijken vanuit de tribune. De Brugse voorzitter verwees daarmee naar het feit dat Preud’homme een team kan opnaaien en motiveren als de beste, iets wat in schril contrast staat met veel andere Belgische coaches of assistenten. Ook bij Clement. Charisma is zeker ook een kwaliteit die een clubbestuur in hun hoofdcoach zoekt. En
dat heeft Clement nog niet bewezen of kunnen bewijzen.
Kansen
“Als assistent van Club kan ik meer doen dan als hoofdtrainer van een kleinere club”, verklaarde Clement toen Michel Preud’homme vorige zomer bekendmaakte door te gaan als coach naar Engels model - en Clement zelf meer trainingen mocht gaan leiden. De assistent nam een groot deel van de voorbereiding voor zijn rekening, maar doorheen het seizoen bleek de greep van Preud’homme op zijn groep nog steeds zo groot als voorheen te zijn. Hoofdcoach worden bij Kortrijk, Club Brugge of eender welke andere club strookt dan ook met de ambitie die steeds harder gaat branden in Clement. De kans is groot dat Preud’homme er na dit seizoen mee stopt. Toen we Felice Mazzu portretteerden als een perfecte match voor Club Brugge, kon Clement het niet laten om schertsend doch grappend een reactie achter te laten. Volgend seizoen hoofdcoach worden, dat is de enige manier om tegemoet te komen aan die ambitie. Zijn naam gaat rond, hij is jong en Belgisch en hij heeft krediet. Dat momentum blijft niet eeuwig duren.
Dreigingen
Clement moet vermijden dat hij te lang wacht met de sprong in het diepe te wagen. Alleen, wat is te lang? Enerzijds zit de assistent als leerling nummer één van Preud’homme momenteel in een veilige cocon waar hij zeker nog veel nieuwe kennis kan opdoen. Anderzijds komt Clements carrière nu op een kruispunt, aangezien zijn contract afloopt en de onderhandelingen met Club Brugge over een vernieuwing pas na de play-offs zullen worden gevoerd. Lees: wanneer Preud’homme heeft beslist of hij al dan niet doorgaat. Dan kan de Kortrijkzaanse trein al gepasseerd zijn. Clement wil stilaan weten hoe het voelt om de volledige interne en externe druk over een ploeg te dragen. Hij wil weten waar hij zichzelf na bijna zes jaar als jeugd-, linie- en assistent-trainer op dit moment als hoofdtrainer mag plaatsen. Dat is misschien, nog meer dan druk en verantwoordelijkheid, wel de grootste dreiging: de stap te laat zetten.