Geen wapens voor de Saudi’s

Moet ons land wapens leveren aan SaudiArabië? Ik denk het niet. En in Vlaanderen zal daar ook weinig discussie over zijn. We weten allemaal dat de Saudi’s een zeer bedenkelijke reputatie hebben als het gaat om betrekkingen met terroristische organisaties. Bij heel veel van de aanslagen die de voorbije jaren in Europa zijn gepleegd, waren er al dan niet directe links met SaudiArabië. In zo’n geval lijkt het oordeel heel simpel: geen wapens leveren aan zo’n club.

Maar in ons land ligt dat moeilijk. Onder onze taalgrens worden uitstekende wapens geproduceerd, en die verkoop je logischerwijs aan regimes die ze kunnen gebruiken. Helaas zijn dat lang niet altijd de regimes waarmee je je politiek en ideologisch verwant voelt. Saudi-Arabië is in die context een prima voorbeeld. Wapens leveren aan Saudi-Arabië is voor Vlaanderen

not done. De gruwelijke terechtstellingen, de steun aan terroristische bewegingen, de discriminatie van vrouwen en ga zo maar door: wij hebben niets met dat regime. En toch zijn er elders in ons land banden die belangrijk genoeg zijn voor een sterke lobby die heel veel Franstalige politici tot andere overwegingen brengt. De wapenindustrie is helaas een troef voor ons land in het buitenland, en daar moeten we rekening mee houden.

Dat is de reden waarom Paul Magnette, de huidige baas van de Franstaligen, nu zo moeilijk doet, ook al beseft iedereen dat ook hij eigenlijk geen voorstander is van wapenleveringen aan regimes die terroristen steunen. De omzet van de wapenproducenten valt helaas niet te negeren. En laten we eerlijk zijn: als die fabrieken zich op Vlaams grondgebied zouden bevinden, dan zouden wij het daar ook veel moeilijker mee hebben.

Toch moeten wij als kikkerlandje in die grote internationale vijver meer dan ooit samen bepalen wat we nu precies willen. Als we met Europa een vuist willen maken tegen de bedreigingen die ons de komende jaren te wachten staan – uit het Verre Oosten, Rusland en de VS – dan moeten we eerst bepalen welke positie we zelf willen innemen. En daarbij helpen verschillende houdingen tegenover een regime zoals dat van SaudiArabië zeker niet.

Hier ligt een taak voor onze federale premier en voor onze minister van Buitenlandse Zaken. Ze behoren beiden tot de MR en ze zullen dus in deze kwestie het hoofd moeten bieden aan de oppositie van de PS en andere linkse partijen. Die moed moeten ze dan maar opbrengen. Ze hebben er per slot van rekening zelf voor gekozen om toe te treden tot zo’n moeilijke regering.