Gazet van Antwerpen Stad en Rand
6 pagina’s zetten de Brexit écht in gang
Brits premier May vraagt officieel de scheiding aan
‘‘Hierbij breng ik de
Europese Raad, in overeenstemming met
artikel 50(2) van het Verdrag van de Europese Unie, op de hoogte van het
voornemen van het Verenigd Koninkrijk zich terug te trekken uit de
Europese Unie.’’
Het is officieel. De Britten hebben de scheiding aangevraagd. Eerste minister Theresa May deed dat met een brief aan Europees president Donald Tusk. Over uiterlijk twee jaar moeten de Europese Unie en het Verenigd Koninkrijk gescheiden zijn van tafel en bed en zal de Brexit een feit zijn. “We weten dat dit gevolgen heeft, en we aanvaarden dat”, zei May gisteren.
“Beste president Tusk.” Zo begint de brief van de Britse premier Theresa May aan de Europese president. De aanhef is handgeschreven, de rest van de brief niet. Zes pagina’s om de Europese Raad officieel in kennis te stellen van de intentie van het Verenigd Koninkrijk om zich terug te trekken uit de Europese Unie. In overeenstemming met dat fameuze artikel 50.
May is erg voorkomend in haar brief aan haar vriend Donald Tusk. Ze zegt dat de Brexit in geen geval een poging was om de EU te schaden, dat de Britten he- lemaal niet de waarden van de EU verwerpen, maar dat ze integendeel hopen dat het de EU voorspoedig gaat.
Maar toch. Het is gebeurd. Ze zijn weg. Of toch: het Brexitproces, dat twee jaar kan duren, is onherroepelijk in gang gezet. Het was Brits EU-gezant Tim Barrow die de scheidingsbrief overhandigde aan Tusk. “We gaan niet doen alsof dit een blije dag is”, zei die. “Niet in Brussel en niet in Londen. De helft van de Britten en bijna alle Europeanen willen dit niet.” Maar de Europese president bleef vriendelijk. “We missen jullie nu al.”
‘Dover & out’
Aan de andere kant van het Kanaal voelden ze zich minder beteuterd. Sommigen toch. Tabloidkrant The Sun projecteerde een boodschap op de witte kliffen van Dover. “Dover & out.” Over en uit, dus. “Freedom”, kopte de conservatieve Daily Mail. Met een uitroepteken. De progressieve krant The Guardian was minder enthousiast. Het toonde op zijn voorpagina Europa als puzzel, waaruit de Britse puzzelstukjes ontbraken. “Van-
daag stapt GrootBrittannië in het onbekende.” Theresa May zelf stond ook niet te joelen toen ze gisteren het Britse parlement toesprak. “Wij begrijpen dat ons vertrek uit de EU consequenties heeft. We weten dat Britse bedrijven die handel drijven met de EU zich moeten schikken naar regels die we zelf niet meer mee kunnen maken. We aanvaarden dat. Maar er is geen terugkeer mogelijk. We gaan onze eigen beslissingen en onze eigen wetten maken.”
Volgende stap: twee jaar van onderhandelingen. En de verwachting is niet dat die gesmeerd zullen lopen. Onze eerste minister Charles Michel liet gisteren in een mededeling weten dat, “hoezeer we deze beslissing ook betreuren”, België zich constructief zal opstellen. Omdat ons land een van de lidstaten is met de nauwste economische banden met het Verenigd Koninkrijk.