Nog niet meteen historisch

Als het van de drie Vlaamse regeringspartijen afhangt, worden er vanaf 2019 in Vlaanderen geen dieren meer onverdoofd geslacht. Dat is voor de meeste Vlamingen zonder meer goed nieuws. Zonder schroom noemde minister van Dierenwelzijn Ben Weyts het akkoord “historisch”. Het bleek al gauw niet de juiste woordkeuze te zijn.

Dat drie meerderheidspartijen het ergens over eens geraken, is in ons politiek bestel niet altijd de regel, maar het tegendeel ‘historisch’ noemen, is ronduit overdreven. En het woord is in deze kwestie zeker niet op zijn plaats als de twee grootste geloofsgemeenschappen voor wie de wet van belang is, hem nog dezelfde dag afkeuren. Kort na de historische woorden van Ben Weyts lieten vertegenwoordigers van de joodse gemeenschap weten dat ze dit akkoord niet konden aanvaarden. In de vooravond wees ook de Moslimexecutieve het af. Er is duidelijk nog een lange weg te gaan.

Nieuw is eigenlijk gewoon dat er een akkoord binnen de meerderheid is. Dat is niet niks, want de voorbije jaren laaiden de discussies over het thema hoog op. Bemiddelaar Piet Vanthemsche heeft de zaak kunnen ontmijnen. Maar daarmee is er nog geen wet op het onverdoofd slachten. Vorig jaar was de Raad van State immers van oordeel dat een volledig verbod op onverdoofd slachten in strijd zou zijn met de godsdienstvrijheid. De Raad eiste een dialoog met de geloofsgemeenschappen. Die dialoog heeft Vanthemsche gevoerd, maar blijkbaar niet grondig genoeg. We zijn dus min of meer terug bij af. Al hoeft dat zo niet te blijven.

Met het politiek akkoord op zak en de waarschuwing van de Raad van State in het achterhoofd, zit er voor Weyts niets anders op dan te blijven praten en te blijven proberen om alle geloofsgemeenschappen op één lijn te krijgen. Als Piet Vanthemsche het niet meer kan of wil doen, moet Weyts misschien een andere bemiddelaar aanstellen om de klus te klaren. En dan best iemand uit een van de religieuze gemeenschappen, iemand die alle gevoeligheden kent en die bruggen kan slaan met de meer progressieve vleugel in beide gemeenschappen.

Misschien komen we ooit eens tot de ondertekening van het akkoord door alle partijen en alle betrokkenen. Dan zitten misschien ooit, net als de vertegenwoordigers van de burgerbewegingen bij de ondertekening van het Oosterweelakkoord , Vlaamse moslims en joden mee aan tafel bij de ondertekening. Dat zou pas een echt teken van engagement zijn van alle partijen voor minder dierenleed en meer respect voor alle godsdiensten. En dan... dan mag Ben Weyts met volle overtuiging het woord ‘historisch’ gebruiken.