Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Met één been in halve finale
De Belgen staan na de openingsdag met één been in de halve finale van de Wereldgroep van de Davis Cup. Eerst maakte Steve Darcis zijn reputatie helemaal waar met winst tegen Lorenzi, waarna ook David Goffin het nodige deed. Vandaag krijgen de dubbelspelers Ruben Bemelmans en Joris De Loore al de kans om het af te maken.
Daarvoor word je dus Mister Davis Cup genoemd. In de eerste ronde van deze jaargang mocht het een heuse stunt genoemd worden, wat Steve Darcis (32) in Duitsland klaarstoomde met Alexander Zverev. Maar was dat van gisterennamiddag in Charleroi dan zoveel minder, ook al ging het maar tegen Paolo Lorenzi, de nummer 38 van het bestel? Steve verklaarde zich klaar voor het duel met Italië, maar redelijkerwijze kon dat optimisme enige scepsis verdragen. De Luikenaar was bijna zeven weken zonder competitie gebleven omdat zijn kleine Camille (3) een dubbele hartoperatie moest ondergaan. Dan mag je stevig trainen, een wedstrijd blijft toch nog altijd anders.
Zeker zo’n confrontatie als die openingspartij in de trotse Spiroudome tegen Paolo Lorenzi, liefhebber van lange rallies. En al helemaal na de eerste set. Darcis domineerde de debatten maar liet vijf breakmogelijkheden ontglippen en verloor in de tiebreak. Niet meteen de gelegenheid om vertrouwen te scheppen. Integendeel. Zijn racket ging knallend tegen het court. “Ik vond dat ik iets beter speelde dan hij, maar op de belangrijke momenten stond ik er niet. Daarmee kon ik uiteraard niet tevreden zijn.” Maar dan stond Mister Davis Cup op. Lorenzi werd twee sets helemaal zoek gespeeld, maar dreigde daarna de partij weer te laten kantelen. “Even last van zware benen.” Darcis moest bij 4-5 een break counteren om een vijfde en allicht fatale set te vermijden. Het was tanden bijten, steun zoeken bij captain en fans. “Voor volle tribunes, bijna allemaal Belgen, heb je eigenlijk niet het recht om te missen. Het geeft stress, maakt de wedstrijden bijzonder intens, maar anderzijds helpt het om je te overtreffen.” Wat gebeurde, ook al was het nog even choken, toen de tiebreak van 6-0 naar 6-4 ging. “Eigenlijk was het vooral de emotie die voortijdig bezit van me nam. Wat ging er allemaal door me heen? De moeilijke weken die ik achter de rug heb natuurlijk. Mijn dochtertje, mijn vrouw, de mensen van het team die zo met me bezig zijn geweest en me weer op de been hebben gekregen. Want eerlijk, in het begin van deze week voelde ik me helemaal niet lekker. Moe van de forse trainingen met Goffin, een pijntje hier en daar na die lange competitiestop. Het is gelukkig niet vergeefs geweest.”
Copiloot Goffin
Uiteindelijk, na een marathon van 3u20’, mocht feestvarken Darcis aan de borst van teamgenoten en staf. Dan douche, verzorging, persconferentie en snel kijken of David Goffin het team verder op rozen kon zetten tegen de opgeschoten Seppi. “Is Steve onze Mister Davis Cup, dan ben ik de perfecte copiloot”, grijnsde Goffin. Desondanks miste David zijn start, maar hij stelde snel orde op zaken: van 2-4 in één ruk naar 6-4. “Ik deed er even over om mijn gewone agressiviteit te vinden en liep te veel achter de bal in plaats van te anticiperen. Tegelijk besefte ik echter dat de tijd in mijn voordeel speelde in een match over drie winnende sets. Eens in mijn ritme, was híj het die de foutjes maakte en zich moest forceren om mijn tempo bij te houden.”
Seppi liet niet los en hield Goffin (14 aces) twee uur aan de praat, maar hoe dan ook stond even na achten een riante 2-0 voorsprong op het bord. “En dan hebben we met Ruben en Joris ook nog eens twee dubbelspelers die mekaar gevonden hebben”, keek David hoopvol vooruit naar zaterdag. En het Belgische feestje? PAUL DE KEYSER