Gazet van Antwerpen Stad en Rand

“We verbouwen onze eigen groenten in de tuin”

Musa en Sedeqa Qayedzada: van Afghanista­n naar Berendrech­t

-

De tuin staat vol bloemen en in de moestuin heeft Musa prei, radijsjes en koriander gezaaid. Officieel hoort Berendrech­t bij Antwerpen, maar het voelt toch echt aan als een dorp, ook voor Musa en zijn familie. “Er is hier veel minder stress dan in de stad.”

Musa Qayedzada weet wat het is om in het centrum van Antwerpen te wonen. Na een verblijf in twee verschille­nde asielcentr­a, belandde hij in eerste instantie in AntwerpenN­oord. “Het was niet mijn keuze om in de stad te wonen, maar op dat moment was dat een goedkope oplossing. Ik heb op verschille­nde adressen gewoond, en nadat mijn vrouw en mijn zes kinderen ook naar België waren gekomen, hebben we een tijdje aan de Amerikalei gewoond.” Ondertusse­n stond Musa op de wachtlijst voor een sociale woning. Nadat hij twee keer een voorstel had afgewezen, was het huis in Berendrech­t hun derde kans. “Ik was zelf in het buitenland en mijn gezin is komen kijken. Er lag heel veel rommel in de tuin, en binnen was er ook veel werk, maar ik vond meteen dat we het moesten doen.” Hun harde werk heeft wel resultaat. Het huis is netjes en gezellig ingericht, en de tuin is mooi dankzij alle bloemen en de moestuin. “We wonen hier dicht bij een bos en bij de Schelde, dus daar gaan we graag eens wandelen”, vertelt Musa. “Ik woon hier veel liever dan in de stad. Mijn kinderen vinden het weleens lastig dat ze lang onderweg zijn met de bus. We hebben laatst nog besproken of verhuizen een optie is, maar ik blijf gewoon liever hier.”

Werkgelege­nheid

Tot vier jaar geleden werkte Musa in een fabriek voor paardenvle­es in Wijnegem. Na een reorganisa­tie werd hij daar ontslagen. “In deze buurt is het wel moeilijk om nieuw werk te vinden. Dat is toch gemakkelij­ker aan de zuidkant van Antwerpen. Als ik dan toch zou moeten verhuizen, zou ik daar wel in het groen willen wonen, maar ik vrees dat dat onbetaalba­ar is.” Musa heeft veel meegemaakt in Afghanista­n, en ook op zijn lange vlucht naar België. “Ik heb daar nog steeds last van, en ik lig veel wakker. Ik slaap slecht en neem antidepres­siva. Maar ondanks dat wil ik wel graag weer aan het werk. Mijn plan is nu om met een ijskarretj­e rond te rijden. Dan begin ik rond de middag, en werk ik ’s avonds door. Dat zie ik wel zitten, het maakt mensen vrolijk.” In Berendrech­t kent Musa wel wat mensen, maar de meeste vrienden wonen toch wat verder weg. “Daar heb ik geen last van. Dan nemen we gewoon de tijd om vrienden te bezoeken, of we nodigen vrienden hier uit. Die sociale contacten zijn wel belangrijk.” In de buurt kent Musa ook wel wat mensen. “Niet dat we veel contact hebben maar we zeggen altijd gedag. Dat gebeurt hier veel meer dan in de stad.”

 ?? FOTO W&F ?? Nichtje Arizu met de kleine Iman, Musa, dochter Nasria en mama Sedeqa. “We wonen hier dicht bij een bos en bij de Schelde, dus daar gaan we graag eens wandelen.”
FOTO W&F Nichtje Arizu met de kleine Iman, Musa, dochter Nasria en mama Sedeqa. “We wonen hier dicht bij een bos en bij de Schelde, dus daar gaan we graag eens wandelen.”

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium