Gazet van Antwerpen Stad en Rand
GrootBrittannië “Ik verbood mezelf om aan mijn moeder te denken”
Prins Harry openhartig over psychische problemen na dood Diana
De Britse prins Harry (32) heeft het veel moeilijker gehad met de dood van zijn moeder Diana dan hij jarenlang heeft doen uitschijnen. In een openhartig
interview met The Daily
Telegraph geeft hij toe dat hij professionele hulp nodig had om alles te verwerken. “Jarenlang heb ik mijn hoofd in het zand gestoken en mijn emoties afgesloten.”
b Het is intussen bijna twintig jaar geleden: in de nacht van 30 op 31 augustus 1997 kwam prinses Diana op 36-jarige leeftijd om het leven bij een autocrash in een Parijse tunnel. Haar twee zonen William en Harry waren toen 15 en 12.
De kleine Harry was nog te jong om te begrijpen wat er aan de hand was. Terwijl hij bij de buitenwereld in de loop der jaren de reputatie van notoir feestvarken verwierf, vond hij in zijn binnenste maar geen manier om de dood van
zijn moeder een plaats te geven. De prins bracht dat afgelopen weekend zelf naar buiten, in een zeldzaam openhartig gesprek met
The Daily Telegraph- journaliste Bryony Gordon, in het kader van haar podcast Mad World over mentale gezondheidsproblemen.
Paniekaanvallen
“Ik ging ermee om door mijn hoofd in het zand te steken en al mijn emoties af te sluiten”, vertelt de prins. “Ik verbood mezelf om aan mijn moeder te denken. Het zou haar niet terugbrengen en ik zou er toch maar nóg verdrietiger van worden. En dus was ik een typische twintiger, die rondliep alsof het leven geweldig was.”
Maar vier jaar geleden, toen Harry 28 was, kwamen alle onverwerkte emoties naar boven. Hij kreeg paniekaanvallen tijdens koninklijke evenementen en werd agressiever, tot hij het gevoel kreeg “op het punt te staan om iemand op zijn gezicht te slaan”.
“Verschillende keren ben ik erg dicht bij een totale instorting geweest, door allerlei soorten verdriet, leugens en misvattingen vanuit alle mogelijke hoeken”, vertelt hij. “Ik besefte dat ik een probleem had, maar ik kon er de vinger niet op leggen. Ik had werkelijk geen enkel idee wat er met me aan de hand was.”
Het waren zijn broer William en enkele dichte vrienden die hem konden overtuigen de stap naar professionele hulp te zetten. Bij wie de prins in therapie ging en hoe geregeld dat gebeurde, is niet duidelijk, maar het ging om “meer
dan zomaar een paar keer” en Harry vond het “geweldig”. Daarnaast begon de prins ook te boksen, als uitlaatklep om zijn agressie kwijt te raken.
Grote club
Vandaag heeft prins Harry na 2,5 jaar therapie “rust gevonden” en gaat het goed met hem. De geruchten dat zijn problemen te maken hebben met zijn werk in het Britse leger, waar hij tien jaar actief was en zelfs twee keer mee in Afghanistan diende, mogen wat hem betreft nu stoppen. “Door wat ik heb meegemaakt, kan ik mijn werk en mijn privéleven weer ernstig nemen en bloed, zweet en tranen investeren in de dingen die een verschil kunnen maken.”
In die zin in zijn coming-out geen toeval. Tijdens het gesprek met Bryony Gordon geeft Harry toe dat hij met zijn verhaal naar buiten komt om zo het grote taboe te helpen doorbreken dat nog steeds op psychische problemen rust. “Geloof me, eens je erover begint te
praten, kom je snel te weten dat je in feite deel uitmaakt van een grote club.”
Standbeeld voor Diana
Harry is van plan de komende weken en maanden veel tijd te stoppen in Heads Together, de liefdadigheidsorganisatie voor geestelijke gezondheid die hij samen met prins William en diens vrouw Kate oprichtte. Ook gaat hij samenwonen met Meghan Markle (35), de Amerikaanse actrice met wie hij al enkele maanden een relatie heeft. Harry zal haar steun kunnen gebruiken tijdens de verschillende plechtigheden die komende zomer worden georganiseerd om de dood van zijn moeder twintig jaar geleden te herdenken. Samen met zijn broer laat hij een standbeeld voor haar maken, die in het publieke deel komt van het park van Kensington Palace in Londen, tot haar dood de officiële residentie van Diana.
PRINS HARRY “Verschillende keren ben ik erg dicht bij een totale instorting geweest. Ik had werkelijk geen idee wat er met mij aan de hand was.”