Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Dit is training voor de Iron Man van Barcelona”
Half september 2016 kreeg Jef Van Meirhaeghe te horen dat er voor hem geen plaats meer was bij Topsport VlaanderenBaloise. Kort daarop besliste hij dat de wielersport voor hem verleden tijd was. Zondag stond Van Meirhaeghe in ErpeMere echter alweer op het podium.
Je had spijt van je beslissing en bent daarom toch maar weer op de fiets geklommen...
Jef Van Meirhaeghe: “Dat klopt maar gedeeltelijk. Toen ik inzag dat een profbestaan niet langer voor mij was weggelegd, was stoppen met koersen een weloverwogen beslissing. Fietsen en trainen deed ik nog altijd heel graag, maar het competitiebeest in mij was weg door een gebrek aan resultaten. Nadat ik was gesopt, deed ik dingen waarvoor ik de jaren daarvoor geen tijd had. Ik reisde naar Praag, Italië en Indonesië en nam het er even van. Ik hernam ook mijn studies communicatiewetenschappen, waarvoor ik nog mijn laatste jaar moest volmaken. Bij een uit de hand gelopen weddenschap nam ik de uitdaging aan om een marathon te lopen. Tot ieders verbazing deed ik maar iets meer dan 3u30' over de afstand. Dat bracht me op het idee om te beginnen trainen voor een Iron Man triatlon. Zonder veel na te denken schreef ik me in voor de Iron Man van Barcelona die op 1 oktober plaatsvindt en die wat parcours betreft naar verluidt ideaal is om je debuut te maken in die sport. Fietsen vormt uiteraard een deel van de training en koersen is een prettige manier om de nodige kilometers te verzamelen. Ik zocht een ploeg waar ik zonder verplichtingen mijn ding kon doen en kwam bij het Espira Cycling Team terecht.”
Je conditie moet al meer dan be hoorlijk zijn als je meteen derde wordt.
“Eerlijk, ik ga twee keer per week trainen en vanaf begin april is één keer daarvan een wedstrijd. Tien dagen geleden reed ik mijn eerste wedstrijd in Polleur, maar dat parcours was niet echt ideaal voor mij omdat ik nog een paar kilo te zwaar weeg. Vorige week vrijdag liep ik op training een halve marathon in 1u38', een nieuwe besttijd voor mij. Zondagmiddag besloot ik na een etentje bij de ouders van mijn vriendin om in Erpe-Mere te rijden. De eerste twee uur heb ik me niet gemoeid met de wedstrijd. Op dertig kilometer van het einde heb ik een demarrage geplaatst en waren we met vier weg. In de laatste ronde dreigde alles nog bijeen te komen en heb ik opnieuw aangeval- len. Uiteindelijk werd ik derde. Dat resultaat op zich is niet langer het belangrijkste voor mij. Ik heb me goed geamuseerd en heb goed getraind. Opdracht volbracht dus. Mijn ervaring van twee jaar als prof zal wel geholpen hebben om tot dit resultaat te komen.”
Hoe gaat het nu verder?
“Drie keer per week heb ik zwemtraining, want daarin heb ik uiteraard het meeste achterstand. Dat worden nog harde noten om kraken. Ik heb echter nog tijd om helemaal klaar te geraken voor Barcelona. Het doel is om mijn eerste triatlon daar binnen de tien uur te beëindigen. Als dat lukt, wil ik me in 2018 proberen te kwalificeren voor Hawaï.”