Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Lierse houdt gelijke tred met teams uit 1A
(maar telkens slechts een uur )
Met de 21 op bezoek bij SintTruiden liep Lierse zaterdagavond op een tweede uitnederlaag in Playoff 2. De Pallieters hielden weliswaar opnieuw geruime tijd gelijke tred, maar verloren andermaal terecht. Een fraaie goal van Anas Tahiri ten spijt.
Net als tegen KV Mechelen mocht Lierse zich op Stayen opnieuw meer dan een helft lang minstens de evenknie noemen van een team uit 1A. Sint-Truiden vond maar geen oplossing om een goed georganiseerd Lierse uit verband te spelen en keek bovendien na een kwartier spel tegen een achterstand aan na een fraaie goal van Anas Tahiri, die voorafgaand door Sabir Bougrine door de buitenspelval werd gesmokkeld. “Zo kwam ik plots alleen voor Bruzzese te staan”, blikt Tahiri terug. “En was mijn ingeving om de Truiense doelman met een lobje proberen te vloeren. Ik heb het al van in de jeugd in de benen en wilde het nu ook een keertje op het hoogste niveau proberen. Gelukkig met succes, want ik denk dat de coach me anders gewurgd zou hebben. Ik kan me voorstellen dat die fase nonchalant oogde, maar ik wist echt wel wat ik deed.”
“Komst van Vanderbiest is een zegen”
De vroege treffer zou Anas Tahiri niet tot matchwinnaar kronen. Na een uur spel en drie wissels later nam Sint-Truiden steeds nadrukkelijker het commando over. Gaandeweg ging Lierse helemaal fysiek ten onder, ook al omdat door de afwezigheid van onder anderen Benson en De Belder de schaarse tegenprikken geen enkel scherp kantje meer vertoonden. “Qua kracht en fysiek zijn we er niet in geslaagd om negentig minuten lang te wedijveren met Sint-Truiden”, zuchtte Tahiri. “En dat is jammer. Play-off 2 is zowat de weerspiegeling van ons seizoen. We doen het goed, maar telkens wanneer we het moeten afmaken, lukt het net niet.”
“Ik had er zoveel van verwacht, maar het seizoen is totaal anders uitgedraaid voor mij. Bij momenten was het best moeilijk. Ik heb heel veel respect voor Eric Van Meir, maar hij had een bepaalde ploeg in zijn hoofd waar ik geen deel van uitmaakte. Hoe hard ik ook probeerde, het was bijna onmogelijk om hem op andere gedachten te brengen. In dat opzicht was de komst van Fred Vanderbiest voor mij een zegen. Het is nu aan mij om te laten zien dat ik vol voor een stek bij de elf wil gaan.”