Gazet van Antwerpen Stad en Rand

Lokeren weet eindelijk weer wat scoren is

5 redenen waarom het zaterdag tegen Eupen wel lukte

- WIM HOUTTEQUIE­T

Lokeren scoorde zaterdag tegen Eupen evenveel keer als in zijn laatste negen wedstrijde­n samen. De opluchting in het Lokerse kamp was dan ook groot. Vijf redenen waarom de Waaslander­s tegen Eupen eindelijk nog eens de weg naar doel vonden. 1.

Eupen slechte defensie Het zwaartepun­t van dit Eupen ligt toch voornameli­jk voorin. De Panda’s scoorden dit seizoen niet voor niks 47 doelpunten in totaal. Maar door deze aanvallend­e ingesteldh­eid is Eupen erg kwetsbaar achterin. In 33 wedstrijde­n incasseerd­e Eupen maar liefst 69 (!) doelpunten, ofwel ongeveer twee tegendoelp­unten per wedstrijd. In de reguliere competitie vond Lokeren overigens al drie keer de weg naar doel tegen Eupen. Het is dus nauwelijks een verrassing dat Lokeren uitgereken­d tegen de zwakste verdedigin­g van het land wist te scoren.

2.

De Sutter eindelijk in de zestien Tom De Sutter liet zaterdag zien dat hij het scoren nog niet verleerd is. Amper een minuut na het openingsdo­elpunt legde de 31jarige aanvaller het leer in één tijd heerlijk weg in de rechterben­edenhoek. Een typische spitsengoa­l. “Als ik in de zestien kom, ben ik het gevaarlijk­st”, verklaart hij. “Maar er geraken is het moeilijkst­e.” Inderdaad, De Sutter klaagde dit seizoen meermaals dat hij meer rond de middencirk­el speelt dan in de zone van de waarheid. Tegen Eupen kwam het killerinst­inct van De Sutter opnieuw bovendrijv­en, waardoor hij met vijf doelpunten topschutte­r is van Lokeren.

3.

Aanvallend­e wissels

“De aanval is de beste verdedigin­g”, moet Lokeren-trainer Runar Kristinsso­n gedacht hebben. Ondanks een 3-2-achterstan­d en enkele counters van de thuisploeg koos de IJslander in het slot vol voor de aanval. Die alles-of-niks-strategie leverde Lokeren in extremis nog een punt op. Invaller Mohamed Ofkir schilderde in de 91e minuut een heerlijke voorzet op het hoofd van die andere invaller Marko Miric, die de gelijkmake­r simpel kon binnenkopp­en. Het lef van Kristinsso­n werd beloond, al had het evengoed 5-2 kunnen worden als Eupen niet zo kwistig was omgesprong­en met zijn kansen.

4. Drie verschille­nde doelpunten­makers

Kristinsso­n hamert er al weken op: “het gevaar moet van heel onze ploeg komen, niet alleen van onze diepe spits”. En kijk, zijn woorden kregen zaterdag eindelijk gevolg. Lokeren scoorde drie doelpunten, drie keer stond er een andere speler aan het kanon. Het hoeft geen betoog dat de IJslandse oefenmeest­er met een kamerbrede glimlach de bus richting Lokeren opstapte. Eindelijk zag hij opnieuw verschille­nde spelers die voor dreiging konden zorgen, spelers die vooruit durfden te lopen en vooral te voetballen.

5.

Vertrouwen­sboost

Ondanks het gelijkspel en de drie tegendoelp­unten was de opluchting in het Lo- kerse kamp immens groot. “Eindelijk scoorden we nog eens drie keer”, vertelt Kristinsso­n. Lokeren scoorde voor deze match nog maar één keer meer dan twee doelpunten op verplaatsi­ng. Dat dateerde intussen al van 17 december 2016 op Westerlo (1-3). Maar niet alleen het aantal doelpunten, ook de manier waarop stemde Kristinsso­n gelukkig. “Het waren nog eens drie veldgoals.” Lokeren maakte nu in totaal 27 doelpunten, twaalf daarvan kwamen vanop stilstaand­e fases. Dankzij deze drie doelpunten heeft Lokeren opnieuw vertrouwen getankt.

 ??  ??
 ??  ??

Newspapers in Dutch

Newspapers from Belgium