Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Lokeren weet eindelijk weer wat scoren is
5 redenen waarom het zaterdag tegen Eupen wel lukte
Lokeren scoorde zaterdag tegen Eupen evenveel keer als in zijn laatste negen wedstrijden samen. De opluchting in het Lokerse kamp was dan ook groot. Vijf redenen waarom de Waaslanders tegen Eupen eindelijk nog eens de weg naar doel vonden. 1.
Eupen slechte defensie Het zwaartepunt van dit Eupen ligt toch voornamelijk voorin. De Panda’s scoorden dit seizoen niet voor niks 47 doelpunten in totaal. Maar door deze aanvallende ingesteldheid is Eupen erg kwetsbaar achterin. In 33 wedstrijden incasseerde Eupen maar liefst 69 (!) doelpunten, ofwel ongeveer twee tegendoelpunten per wedstrijd. In de reguliere competitie vond Lokeren overigens al drie keer de weg naar doel tegen Eupen. Het is dus nauwelijks een verrassing dat Lokeren uitgerekend tegen de zwakste verdediging van het land wist te scoren.
2.
De Sutter eindelijk in de zestien Tom De Sutter liet zaterdag zien dat hij het scoren nog niet verleerd is. Amper een minuut na het openingsdoelpunt legde de 31jarige aanvaller het leer in één tijd heerlijk weg in de rechterbenedenhoek. Een typische spitsengoal. “Als ik in de zestien kom, ben ik het gevaarlijkst”, verklaart hij. “Maar er geraken is het moeilijkste.” Inderdaad, De Sutter klaagde dit seizoen meermaals dat hij meer rond de middencirkel speelt dan in de zone van de waarheid. Tegen Eupen kwam het killerinstinct van De Sutter opnieuw bovendrijven, waardoor hij met vijf doelpunten topschutter is van Lokeren.
3.
Aanvallende wissels
“De aanval is de beste verdediging”, moet Lokeren-trainer Runar Kristinsson gedacht hebben. Ondanks een 3-2-achterstand en enkele counters van de thuisploeg koos de IJslander in het slot vol voor de aanval. Die alles-of-niks-strategie leverde Lokeren in extremis nog een punt op. Invaller Mohamed Ofkir schilderde in de 91e minuut een heerlijke voorzet op het hoofd van die andere invaller Marko Miric, die de gelijkmaker simpel kon binnenkoppen. Het lef van Kristinsson werd beloond, al had het evengoed 5-2 kunnen worden als Eupen niet zo kwistig was omgesprongen met zijn kansen.
4. Drie verschillende doelpuntenmakers
Kristinsson hamert er al weken op: “het gevaar moet van heel onze ploeg komen, niet alleen van onze diepe spits”. En kijk, zijn woorden kregen zaterdag eindelijk gevolg. Lokeren scoorde drie doelpunten, drie keer stond er een andere speler aan het kanon. Het hoeft geen betoog dat de IJslandse oefenmeester met een kamerbrede glimlach de bus richting Lokeren opstapte. Eindelijk zag hij opnieuw verschillende spelers die voor dreiging konden zorgen, spelers die vooruit durfden te lopen en vooral te voetballen.
5.
Vertrouwensboost
Ondanks het gelijkspel en de drie tegendoelpunten was de opluchting in het Lo- kerse kamp immens groot. “Eindelijk scoorden we nog eens drie keer”, vertelt Kristinsson. Lokeren scoorde voor deze match nog maar één keer meer dan twee doelpunten op verplaatsing. Dat dateerde intussen al van 17 december 2016 op Westerlo (1-3). Maar niet alleen het aantal doelpunten, ook de manier waarop stemde Kristinsson gelukkig. “Het waren nog eens drie veldgoals.” Lokeren maakte nu in totaal 27 doelpunten, twaalf daarvan kwamen vanop stilstaande fases. Dankzij deze drie doelpunten heeft Lokeren opnieuw vertrouwen getankt.