Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Mijn klas is een bron van inspiratie”
Jonge kleuterjuf en tekenstudente brengen dichtbundel voor kinderen uit
Floortje De Backer (25) uit Schoten had het diploma van kleuteronderwijzeres al op zak, toen ze tijdens een grafische opleiding Silke Groffy (22) uit Borgerhout ontmoette. De ene kon goed schrijven, de andere knap tekenen. Zo ontstond
Verloren Sokken, een prentenboek met versjes voor jonge kinderen.
Velen koesteren de droom om ooit zelf een boek uit te brengen. Maar dergelijke wensen worden maar zelden werkelijkheid. Tenzij je het heft zelf in handen neemt en je niet laat afschepen. De jonge twintigers Floortje De Backer en Silke Groffy, derdejaarsstudent aan Sint Lucas Antwerpen, trokken uitgeverij Vrijdag over de streep met een dummy van een volledig uitgetekend prentenboek.
Wat was het opzet van Ver
loren Sokken?
Floortje De Backer: Silke en ik leerden elkaar kennen tijdens de opleiding illustratieve vormgeving aan Sint Lucas Antwerpen. Zelf was ik eerder al afgestudeerd als kleuterleidster. Toen we er de opdracht kregen om gedichten te illustreren, bleek al vlug dat ik mij beter kon vinden in schrijven dan in tekenen. Sinds de zomer van 2015 schrijf ik volop verhalen en gedichten.
Silke Groffy: Omdat we het goed met elkaar konden vinden, groeide het idee om samen een prentenboek te maken. De ge
dichten in Verloren Sokken zijn van Floortje, terwijl ik de tekeningen maakte. Een vaste taakverdeling was er niet. Zelf stelde ik bijvoorbeeld de titel voor, dan weer inspireerde Floortje me voor een tekening.
Jullie debuteren. Hoe pak je zo’n eerste publicatie aan?
De Backer: Dat is niet vanzelfsprekend. Nergens staat uitgelegd hoe je een boek op de markt brengt. Eerst hadden we een dummy gemaakt met tien tekeningen en gedichten. Om in het oog te springen bij de uitgeverijen, versierden we de enveloppe met sokjes. Maar we kregen nauwelijks reactie.
Groffy: Floortje stelde voor om naar de Schrijfdag te gaan, een jaarlijks initiatief van de vzw Creatief Schrijven. Daar kan je met je manuscript aankloppen bij uitgeverijen voor een korte feedback. Ook dat was niet makkelijk, want de meeste uitgeverijen richten zich naar een volwassen publiek. Pas toen we ons prentenboek volledig hadden uitgetekend – vijftig gedichten en vijftig tekeningen – ging de bal aan het rollen.
Verloren Sokken is een getekend poëzieboek voor jonge kinderen. Gewaagd!
Groffy: Omdat wij beiden poëziefans zijn, stond al vlug vast dat we het boek zouden op- hangen aan gedichten. Er zou ook een rode draad in zitten, en zwaardere onderwerpen zouden we afwisselen met lichtere.
De Backer: Poëzie is een dankbaar genre voor kinderen. Mensen kunnen kiezen waar ze het boek openslaan, en hoe lang ze willen lezen. En poëzie is er niet alleen voor kinderen of volwassenen. In deze gedichten herkennen volwassenen hun kroost, of ze worden geconfronteerd met hun eigen jeugd.
Groffy: Als je zoals ik dyslexie hebt, is de beknoptheid van poëzie een zegen. Ik lees maar zelden door aan een boek.
Waar haalden jullie inspiratie?
De Backer: Sinds een jaar sta ik voor de klas in Heilige Familie in Schoten. Mijn kleuters geven mij inspiratie. Wat ze vertellen, vindt soms zijn neerslag in een gedicht. Problemen waar kinderen mee zitten, zoals een echtscheiding of een zwaar ziek broertje, inspireren soms ook.
Groffy: Omgekeerd kan het lezen van zo’n gedicht een gesprek over een moeilijk onderwerp op gang brengen. Of het kan de angel uit een probleem halen, zoals bij zittenblijven. Daar wordt vaak lacherig over gedaan, terwijl het kinderen vaak diep treft.
Jullie gaan geen taboes uit de weg. Ook terreuraanslagen en alcoholisme krijgen in het boek een plaats.
De Backer: Terreuraanslagen zijn aan de orde van de dag, er is geen reden om daar tegen kinderen over te zwijgen. Een gedicht kan op subtiele wijze ook een probleem naar de oppervlakte brengen. Natuurlijk zijn er ouders met een drankprobleem. Ligt zo’n gedicht gevoelig bij een kind, dan weet je als leerkracht gelijk waarom het onderpresteert.
Groffy: De gedichten houden het wel subtiel. Zo kan gamen tot een verslaving leiden, maar ook gewoon leuk zijn. En een ouder kan ook eens een glaasje te veel op hebben, zonder meteen een alcoholist te zijn.
Verloren Sokken, uitgeverij Vrijdag, 71 p., 16,90 euro, boekvoorstelling op 22/04 om 16u in De Groene Waterman in Antwerpen
SILKE GROFFY Studente illustratieve vormgeving “Als je dyslexie hebt, is de beknoptheid van poëzie een zegen. Ik lees maar zelden door aan een boek.”