Regen in Parijs, wolken in Brussel

Dit weekend kiest Frankrijk een nieuwe president. Dat wil zeggen: in een eerste ronde selecteert de bevolking twee kandidaten voor het presidentschap en die moeten het vervolgens onder elkaar uitmaken. Die keuze is heel belangrijk voor de toekomst van Europa. Na de Brexit kan de EU zich geen nieuw debacle in een van haar belangrijkste lidstaten meer permitteren. De strijd gaat dit weekend in feite tussen het extreemrechts van Marine Le Pen en het verdeelde links. De Parti Socialiste van president François Hollande maakt volgens de peilingen nog weinig kans. In plaats daarvan lijkt de sociaal-liberaal Emmanuel Macron goede kaarten te hebben, al is het maar omdat hij een alternatief biedt voor de extremistische kandidaten Marine Le Pen (rechts) en Jean-Luc Mélenchon (links). Beiden doen het zeer goed in de peilingen en allebei willen ze bij voorkeur weg uit de EU. Die intentie lijkt een brug te ver voor de meerderheid van de Franse kiezers. En dus heeft Macron goede papieren. Ondertussen hebben wij dankzij de openbare omroep en De Standaard ook een nieuwe peiling die een beeld geeft van de politieke verhoudingen in ons land. En wat blijkt? De N-VA zakt weliswaar naar 26%, maar blijft desondanks met voorsprong de grootste partij. De traditionele partijen CD&V, Open Vld en sp.a kunnen van dat verlies nauwelijks profiteren en blijven hangen in hun weinig benijdenswaardige positie. Alleen Groen zet zijn opmars voort. De PVDA haalt nog steeds niet de kiesdrempel van 5% en volgt dus niet de trend van onze buurlanden. Wat zegt dat over onze politieke toekomst? Voorlopig nog niet veel. Een meerderheid van de bevolking heeft nog steeds vertrouwen in onze federale (53%) en Vlaamse (62%) regeringen. Premier Charles Michel scoort goed, ondanks al het gekibbel in zijn ploeg, waaraan hij ook deze week geen einde kon maken. Maggie De Block is als populairste politica en als laatste massieve bastion van Open Vld van haar voetstuk gevallen. In plaats daarvan rukken de N-VA’ers Theo Francken en Jan Jambon op. Zo krijgt Bart De Wever eindelijk uitzicht op een mogelijkheid om de scepter van zijn partij door te geven. Maar de N-VA wordt wel geconfronteerd met een ander probleem. Sp.a-veteraan Louis Tobback stelt het vandaag in een interview met uw krant heel duidelijk: als De Wever bij de lokale verkiezingen van volgend jaar zijn macht niet kan bestendigen in de stad Antwerpen, dan staat zijn partij ook bij de nationale verkiezingen van 2019 voor een levensgroot probleem. De andere partijen – met CD&V op kop – voelen zich dermate gepest dat ze het de N-VA niet zullen gunnen dat de grondwet wordt aangepast om een nieuwe staatshervorming mogelijk te maken. En waar staat de N-VA dan?