Gazet van Antwerpen Stad en Rand
“Oliespoor heeft mijn leven veranderd”
Racepiloot (20) uit Kessel blikt terug op crash die hem bijna fataal werd
Negen maanden geleden was Michaël Verbrugghe uit Kessel (Nijlen) nog een ambitieuze motorracer die met meer dan 200 km per uur over de circuits scheurde. Maar in een fractie van een seconde nam zijn leven een drastische wending. Voor het eerst blikt de twintigjarige terug op die fatale crash. Vanuit een rolstoel.
Het ongeval dat het leven van Michaël overhoop gooide, gebeurde op 30 juli in het Duitse Schleiz, tegen de Tsjechische grens. Tijdens de kwalificaties van de KTM Duke Battle Cup verloor hij in een lang recht stuk met meer dan 200 kilometer per uur de controle over zijn motor. De gevolgen waren dramatisch. “Mijn rug was gebroken, waardoor ik nu dus verlamd ben tot aan mijn borst en voor de rest van mijn leven in een rolstoel zit. Verder waren mijn ribben, borstbeen, kaken, het rotsbeen achter mijn oor en mijn schedel gebroken. Ik had ook een gat in mijn trommelvlies, mijn milt was geraakt en mijn longen waren beschadigd.” Dat hij op een recht stuk met topsnelheid onderuit ging, is geen toeval. “Een andere rijder had zijn motor opgeblazen en moest stoppen. In plaats van aan de kant te gaan staan zoals het hoort, is hij op het circuit verdergegaan. Daarbij is er olie uit de motor ge- lopen. Toen ik er passeerde, schoof ik meteen weg. Ik was al wel honderd keer gevallen, maar ik had daarbij niet één keer iets gebroken. Je schuift normaal over het circuit en dankzij dat beschermende pak blijft de schade dan beperkt. Niet deze keer dus. Ik heb nog geprobeerd om mijn motor recht te houden, maar net daarom is hij waarschijnlijk vol op mij gevallen.” “Boos ben ik niet echt op die andere racepiloot. Zulke dingen kunnen gebeuren. Het is gewoon stom dat ik hier nu zo zit. Dat oliespoor heeft mijn leven veranderd. Het is wel jammer dat ik na het ongeval niets van hem gehoord heb. Maar ik wind er mij niet over op.”
Twaalf dagen in coma
Na de val was Michaël nog even bij bewustzijn. “Ik herinner me er niets meer van, maar naar het schijnt deed ik meteen teken dat ik geen gevoel meer had in mijn benen. Ik ben een tijdlang in levensgevaar geweest en ben twaalf dagen in een kunstmatige coma gehouden. Toen ik wakker werd, was het eerste wat ik vroeg of mijn motor kapot was. Toen ze me na een tijdje vertelden dat ik nooit meer zou kunnen stappen en dat ik tot mijn borst verlamd zou blijven, was dat even slikken. Maar ik heb snel de klik gemaakt. Gelukkig ben ik er nog. Ik zal die verlamming er dan maar bij nemen. Ik probeer niet te veel te zagen en te klagen.” “Of ik spijt heb dat ik aan deze sport heb gedaan? Het was een passie. Eens je daardoor gebeten bent, kun je gewoon niet stoppen. Als ik op voorhand had geweten dat het zo zou eindigen, dan had ik natuurlijk niet verder gedaan. Je beseft wel dat er een zeker gevaar mee gemoeid is, maar wat ik heb meegemaakt, kun je niet voorspellen. In het revalidatiecentrum zei iemand me halvelings dat ik het een beetje zelf gezocht had. Ik heb gezegd dat hij toch ook naast mij aan tafel zat. Elke stomme val of een misrekening in het verkeer kan iemand in een rolstoel doen belanden. Daar hoef je niet voor te racen.”
Echte vrienden
Een les die Michaël ook geleerd heeft, is dat zijn vrienden werkelijk echte vrienden blijken. “Dat is mijn geluk. Mijn familie steunt me enorm, maar ook mijn vrienden zijn enorm belangrijk. Vroeger ging ik ze vaak oppikken om iets te gaan doen. Nu komen ze mij oppikken. Er zijn er zelfs die me in bed geholpen hebben toen ik dat nog niet zelf kon. Bij kerels van onze leeftijd is dat niet zo evident. Gelukkig kan ik nu helemaal zelfstandig voor mezelf instaan.” Michaël wil nu graag weer meer gaan bewegen. “Ik wil een handbike kopen, zodat ik weer kan sporten. Ik ga later ook nog een aangepaste auto kopen en ik zou graag met de quad gaan rijden. En ik ga in september mijn hogeschoolopleiding autotechnologie hervatten”, maakt hij volop plannen. Om Michaël een handje te helpen met de aankoop van de handbike, wordt op zaterdag 13 mei vanaf 12u een benefiet georganiseerd voor hem in zijn thuisgemeente Kessel, in sporthal De Putting. “We gaan een grote barbecue houden. Er zullen ook helikoptervluchten boven de omgeving worden georganiseerd om geld in te zamelen. En er komt een muziekgroepje. Het is spijtig dat zoiets nodig is, maar langs de andere kant doet het me ook deugd om te voelen dat zo veel mensen achter mij staan.” BERT PROVOOST
MICHAËL VERBRUGGHE Motorracer (20) “Toen ik wakker werd, was het eerste wat ik vroeg of mijn motor kapot was. Nadien bleek dat ik tot aan mijn borst verlamd zou blijven.”