Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Peeters ligt midden in het bed, maar welk hoofdkussen kiest hij?
Mogelijke toenadering tussen CD&V en linkse partijen maakt NVA nerveus
Met Kris Peeters is er een belangrijke pion op het Antwerpse politieke schaakbord bijgekomen. Het eindspel belooft ongemeen boeiend te worden. Peeters liet duidelijk merken dat een opening naar links voor hem geen taboe is. De hamvraag luidt: welke kant kiest zijn CD&V? En welke tegenzet heeft de NVA in petto?
“Ik wil burgemeester van Antwerpen worden”, zei Kris Peeters bij de aftrap van zijn kiescampagne. Nogal logisch. Dat moet de ambitie zijn van élke lijsttrekker, al lijkt die boude wens dan een tikkeltje hooggegrepen voor een partij die in Antwerpen al een paar verkiezingen niet meteen grote potten breekt.
Meest biedende partner
“Ik wil graag in het midden van het bed liggen”, zei Kris Peeters nog. Het tegendeel had u allicht meer verbaasd. Daar ligt CD&V namelijk al enkele decennia, en daar ligt ze goed. De politieke perimeter van de Vlaamse christendemocraten laat hen toe om zowel naar links als naar rechts te lonken, om vervolgens met de meest biedende partner in de koffer te duiken. En toch. Neem die twee uitspraken samen en er tekenen zich scenario’s af die nu al – anderhalf jaar voor de lokale verkiezingen – tot groeiende nervositeit leiden. Open Vld en CD&V zijn de arrogantie van hun coalitiepartner N-VA beu. De aanvaringen op alle bestuursniveaus zijn legio. We gaan ze hier niet opsommen, dat verdient een extra bijlage. Maar als de verkiezingsuitslag het zou toelaten en de emotie de ratio zou overstemmen, kozen beide partijbesturen resoluut voor een constructie met Groen en sp.a. Zoals de kaarten nu liggen (akkoord, het zijn maar peilingen, maar toch) lijkt zo’n constructie trouwens op zijn minst wiskundig mogelijk. En de twee uitspraken van Kris Peeters kunnen ook in die zin worden geïnterpreteerd: we zijn niet getrouwd met de club van Bart De Wever, en zijn positie in Antwerpen is niet vanzelfsprekend.
De Wever ministerpresident
Het hoort allemaal een beetje bij het pre-electorale spel, dat weten de Vlaams-nationalisten ook wel. Maar helemaal gerust zijn ze er toch ook niet op.
Want stel. Stel dat duidelijk wordt dat de plannen om de N-VA na de verkiezingen aan de kant te schuiven concrete vorm aannemen, dan dreigt de partij niet alleen het burgemeesterschap van de grootste stad van Vlaanderen te verliezen, maar in extremis ook het bestuur van Vlaanderen. Want u kunt er vergif op innemen: wat in 2018 in Antwerpen uit de bus komt, zal hoe dan ook een weerslag hebben op de Vlaamse verkiezingen van 2019. En dus zou het niet onlogisch zijn om het burgemeesterschap van Antwerpen aan Kris Peeters aan te bieden, om zo CD&V aan rechterzijde aan boord te houden. Als pasmunt behoudt de N-VA binnen eenzelfde coalitie een jaar later met Bart De Wever het ministerpresidentschap van Vlaanderen.
Realistisch? Voorlopig is die denkpiste niet meer dan een aanzwellend gerucht. De politieke logica lijkt helder, maar hangt in hoge mate af van welke vleugel binnen CD&V de overhand neemt. De gefrustreerde coalitiepartners, zij aan zij met het christelijk sociaal middenveld? Of de klassieke rechterpoot, die gruwt van compromissen met groenen en socialisten? Als CD&V midden in het bed ligt, welk hoofdkussen kiezen ze dan? Misschien is de uitslag van die interne partijstrijd wel minstens zo belangrijk als die in het kieshokje.
Het zou niet onlogisch zijn om de burgemeesterssjerp aan Kris Peeters aan te bieden, om zo CD&V ter rechterzijde aan boord te houden.