Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Wie is er bang voor Warre?
Het Nederlandse publiek alvast niet. De theaterklassieker van Edward Albee over het kibbelende koppel Martha en George lokt bij onze noorderburen volle zalen. Na een succesvolle Nederlandse tournee gidst Warre Borgmans zijn medespelers in mei naar Antwerpen en Gent. ‘De avond van Warre Borgmans’, schrijft
‘Borgmans wisselt venijnigheid knap met tederheid’, oordeelt
merkt op dat ‘ Borgmans een volstrekt eigenzinnige en unieke George is’. Samengevat: het regent sterren in Nederlandse recensies voor Warre Borgmans.
“Ik ben enigszins overrompeld door die golf van positieve reacties”, bekent de Antwerpse acteur vanuit zijn hotelkamer in Amsterdam. “Maar ere wie ere toekomt, de ganse ploeg verdient alle lof. Regisseur Johan Doesburg maakt van
een levendige, vinnige en actuele voorstelling. Mijn tegenspeelster Carine Crutzen is hier in Nederland een ster. Net zoals Dragan Bakema – hij stond in – en Yara Alink, een pas afgestudeerd veelbelovend talent. In deze cast ben ik dus de nobele onbekende.”
Hoe komt het Nederlandse Hummelinck Stuurman Theaterbureau bij Warre Borgmans terecht? “Dertig jaar geleden had ik het kleine gezelschapje De Witte Kraai. Het theaterbureau boekte ons en zo speelden we driekwart van onze voorstellingen boven de Moerdijk. Tegenwoordig zijn Philippe Geubels, Wim Helsen, Kommil Foo en Bart Peeters zowat de enige Vlamingen die kunnen toeren in Nederland. Dus ik ben blij met deze mooie kans. is een iconisch stuk dat ieder mens minstens één keer in zijn leven moet zien. Een regelrechte klassieker.”
Het Parool.
De Volkskrant
Virginia Woolf
Soldaat van Oranje
De Telegraaf.
Who’s Afraid of
Who’s Afraid
De lijst acteurs die het huwelijksleed van Martha en George vertolkten is imposant. “Het meest bekend is allicht de filmversie met Liz Taylor en Richard Burton. In Nederland verschijnt het stuk om de vijf jaar op het repertoire. Momenteel loopt er ook een versie in Londen. Het fascinerende is dat elke regisseur en alle acteurs hun eigen interpretaties maken. Hoewel wij vrij dicht bij het origineel blijven. Hetgeen betekent dat we het publiek meenemen op een dolle rit van twee uur en tien minuten. Bewust zonder pauze. De voorstelling dendert voort als een trein. Het is onze taak om als acteurs het publiek telkens net voor te zijn. Iets waar we behoorlijk in slagen, in alle bescheidenheid.”
Het koppel knettert. Liefde en haat slapen blijkbaar zij aan zij? “Gelukkig ken ik in mijn omgeving geen enkel koppel dat het zo bont maakt als Martha en George. Maar hun kleine kanten zijn herkenbaar. De vorig jaar overleden auteur Albee schreef de voorstelling in 1962, maar de thematiek blijft actueel en universeel. Er passeert een stoet aan emoties de revue. Ook humor, want de miserie van een ander kan plezant zijn.”
Martha en George vrezen hun veroudering. Waar is Warre bang voor? “De tekstbrochure van dit stuk telt 160 pagina’s script. Ik slikte toen ik die turf kreeg. Maar