Veel tijd verloren voor oude Opelsite

Het is niet ondenkbaar dat er een welgemeend ‘oef’ door het Havenhuis galmde toen de overeenkomst met het Saudi-Arabische ERS werd opgeblazen. Zieltogend sleepte dit vermaledijde dossier zich naar het onvermijdelijke einde. Tot het bestuur van de Antwerpse haven eindelijk de stekker uittrok.

Had dat niet vroeger gekund? Het is gevaarlijk om de steen te werpen, maar niemand zal ontkennen dat de voortekenen allesbehalve gunstig waren. Ongunstig genoeg om ERS al vroeger de deur te wijzen. Energy Recovery Systems beloofde een investering van 3,7 miljard voor de bouw en de exploitatie van installaties voor de recyclage van kunststofafval. Dat zou negenhonderd banen opleveren. Daar zeg je niet meteen nee tegen. Maar toen bleek een van hun investeerders gelinkt te zijn aan Al-Qaida. Oeps! Vervolgens wist niemand te vertellen waar het geld vandaan moest komen. Tot overmaat werd duidelijk dat de ERS-installaties 3,3 miljoen ton CO2 per jaar zouden uitstoten.

Onder aanzwellende kritiek blokkeerde het havenbestuur de oorspronkelijke locatie (het Deurganckdok) en gaf de voormalige Opel-site in ruil. Het was de eerste stap in een euthanasieproces dat nu voleindigd lijkt.

En nu? Nu kunnen we vaststellen dat er meer dan een jaar verloren is gegaan en dat er na zeven jaar nog steeds geen zicht is op een nieuwe invulling van 88 hectare waardevolle havengrond op rechteroever. We hebben begrip voor het havenbestuur dat het zo’n juweeltje niet meteen in de etalage zet. En uiteraard is verkaveling niet meteen de elegantste optie. Al zeker niet wanneer die versnippering ten goede komt aan logistieke bedrijven. De verkeerscongestie in dat deel van Antwerpen is al groot genoeg.

Maar waar zijn de plannen gebleven om op de site bedrijven aan te trekken binnen de duurzame economie? En waarom is er in al die tijd nooit werk gemaakt van een sanering van de terreinen? Je frist je huis toch eerst wat op, voor je het wil verkopen?

De Antwerpse haven en de havengemeenschap gaan er al zowat tien jaar prat op dat ze zich willen profileren als de koploper op het gebied van duurzaamheid binnen de West-Europese havencluster. En terecht. De invulling van de Opel-site lijkt ons een unieke omgeving om die ambitie mee vorm te geven.

Oude gewoontes slijten moeizaam. De Antwerpse haven staat ijzersterk binnen de ‘klassieke’ sectoren, de petrochemie op kop. Maar tijden veranderen. Het ERS-verhaal, hoe ‘ duurzaam’ het ook werd verkocht, haakte toch vooral in op de vertrouwde visie en op veilige patronen. We weten het wel: een tanker is moeilijk te keren. Maar de nieuwe havenbaas Jacques Vandermeiren mag wat ons betreft gerust een ruk aan het stuur geven.

Exit ERS. Ander en beter.