Goudhaantje klaar voor podiumplaats

BOB JUNGELS (24) net als vorig jaar vroeg in roze trui, maar dit k eer met meer ambitie

Geen vuurwerk op de flanken van de Etna. Dus nam Bob Jungels de roze trui over van ploegmaat Gaviria. Ook vorig jaar reed de Luxemburger van Quick.Step Floors vroeg in de Giro in het roze, uiteindelijk werd hij zesde. Een jaartje rijpheid erbij, een kilo minder, een sterkere ploeg rondom hem en twee lange tijdritten doen dromen van meer.

Drie dagen roze, beste jongere en zesde in het eindklassement. Bob Jungels was vorig jaar dé openbaring van de 99ste Giro en zo misschien zelfs meer dan Marcel Kittel de toptransfer van Patrick Lefevere in 2016. Nu, een jaar later, rijdt Jungels opnieuw in het roze. Niet onverwacht. Nadat hij zondag al het sterkste blauwhemd was geweest in de coup van Cagliari, volgde hij op de Etna probleemloos de topfavorieten.

Op zijn 24ste is de witte jongerentrui niet langer genoeg voor de ambitieuze Jungels. Dat werd al duidelijk voor de Girostart in Alghero. Als kopman had hij voor alle ploegmaats en personeelsleden gepersonaliseerde petten gekocht. Op de rechterzijde stond Fight for Pink gedrukt.

“De eindzege in een grote ronde is nog een grote stap voor mij. Maar ik ben honderd procent klaar om een zo goed mogelijk klassement na te streven”, zegt de Luxemburger. “Het podium in Milaan zou meer dan een goede Giro zijn. Maar ik wil in de eerste plaats in Milaan kunnen zeggen dat ik mijzelf honderd procent heb gegeven. Blijkt dat het de zestiende plaats oplevert, dan zal ik ontgoocheld zijn.”

Alles wijst erop dat Jungels zich niet tevreden zal hoeven te stellen met de zestiende plaats, ook al is het deelnemersveld in de Giro twee keer zo sterk als vorig jaar. Hij is klaar voor een nieuwe grote stap. En daar hebben hij en de ploeg veel voor over. Naast drie man rond sprinter Fernando Gaviria koos Patrick Lefevere er bewust voor om met De Plus, Serry, Devenyns en Capecchi een heus klimteam rond Jungels te bouwen. De wil van de ploeg om hem bij te staan was duidelijk tijdens de podiumceremonie. De Plus en Serry kirden van de pret toen ze hun ploegmaat in de roze trui zagen pronken. “Het wordt werkendag. Maar daarom zijn we hier. We geloven in Bob.”

Boon van Lefevere

Ook Lefevere gelooft rotsvast in de kwaliteiten van zijn Luxemburgse goudhaantje. De ambitie om ooit nog eens een grote ronde te winnen, is bij de West-Vlaming nog steeds alive. Zijn boontje voor Jungels kiemde in de Tour van 2015.

“Bob was toen op zijn 22ste in de derde week een van de beste renners van het deelnemersveld. Hij oogde nog heel fris, dat wijst op talent.”

Lefevere was er vervolgens als de kippen bij om Jungels los te weken en zo Uran te vervangen. Een overgang die niet zonder slag of stoot verliep. Het zorgde voor een rel tussen Lefevere en Luca Guercilena, de manager van Trek, de toenmalige ploeg van Jungels.

Guercilena besefte dat hij een toptalent kwijt was. Bij de jeugd was Jungels een veelwinnaar: rittenwedstrijden, Parijs-Roubaix voor beloften en vooral tijdritten.

“Tijdrijden blijft mijn sterke punt. Ik ben dan ook heel tevreden met het parcours van deze Giro. Met 70 tijdritkilometers kan ik tijd winnen op de klimmers. Maar ik heb ook hard gewerkt aan mijn bergop rijden.”

Net als vorig jaar trok Jungels in de voorbereiding twee weken op hoogtestage naar de Sierra Nevada. Een van de werkpunten was het gewicht. Vorig jaar woog hij bij de start 70 kilogram. Dit jaar begon hij met een kilogram minder.

“Een superklimmer zal ik nooit zijn, maar die kilo minder moet het tijdverlies op de pure klimmers als Quintana kleiner maken. En ik heb er wel voor gezorgd dat mijn power intact gebleven is.”

De voorbije weken sijpelde bij ons al door dat zijn trainingswaarden bergop er flink vooruit op zijn gegaan.

Jungels is ook een karakterman. Hij lijkt qua persoonlijkheid veel op zijn jeugdvriend Jasper Stuyven: zelfvertrouwen en branie in overvloed. Op zijn 22ste besloot hij Luxemburg

voor Zwitserland te verlaten. Om meer te kunnen klimmen, maar ook om de trainingsgroep van de dolende Schleckbroers te verlaten. Ook op het vlak van koershouding heeft Jungels progressie gemaakt.

“Vorig jaar koerste ik te impulsief. Ik rijd nu veel zuiniger. Ik ben matuurder geworden. Wat dit zal geven? See

you in Milano.”

Bob Jungels geniet van zijn roze status.