Ondanks casinoverbod toch 65.000 euro vergokt

Zwarte lijst blijkt niet te werken

De zwarte lijst waar gokkers op staan die niet meer in casino’s binnen mogen blijkt niet altijd te werken. Een Brusselaar (30) eist daarom nu 65.000 euro schadevergoeding van financiënminister Koen Geens (CD&V). De man had zich op de officiële zwarte lijst laten zetten, maar kon toch nog tienduizenden euro’s vergokken. De Kansspelcommissie geeft de problemen toe.

De Brusselse man is al jaren een zware gokker. In 2011 ging het wat beter, waarna de man zich op de officiële zwarte lijst van de Kansspelcommissie liet zetten. Wie daar op staat, wordt niet langer toegelaten tot casino’s en speelhallen, en kan zich ook niet registeren op Belgische gokwebsites. Er staan zo’n 300.000 mensen op, vaak mensen die door hun gokverslaving zware financiële problemen hebben.

Maar eind 2015 hervalt de dertiger en begint hij opnieuw te gokken. En tot zijn verbazing blijkt hij zonder enige problemen te worden toegelaten op Belgische gokwebsites. Tussen november 2015 en februari 2016 jaagt hij er maar liefst 65.000 euro door. Dat bedrag eist hij nu vreemd genoeg terug van de Belgische Staat, in een proces waarbij hij onder meer financiënminister Koen Geens viseert, als minister bevoegd voor de Kansspelwetgeving en de Kansspelcommissie. Reden: de zwarte lijst werkt niet.

“Spijtige fouten”

De Kansspelcommissie bevestigt de gang van zaken. “De gegevens van personen die op de zwarte lijst staan, zijn inderdaad niet altijd 100% correct, bijvoorbeeld door schrijf- of typefouten of andere onnauwkeurigheden”, aldus Peter Naessens van de Kansspelcommissie. “Daardoor komt het voor dat personen nog altijd toegang hebben tot casino’s en gokwebsites. Hun persoonsgegevens komen immers niet volledig overeen met hun naam op de zwarte lijst. We trachten dat te vermijden door de identiteitsgegevens van de mensen op onze zwarte lijst te vergelijken met de officiële persoonsgegevens in het Belgische Rijksregister. Maar dat is financieel een grote uitdaging, omdat zo’n opzoekingen in het Rijksregister telkens geld kosten.” Het gebeurt daarom maar twee keer per jaar. “Het principe van onze zwarte lijst is goed én het werkt ook”, aldus Naessens. “Alleen moeten we deze spijtige fouten in de persoonsgegevens veel sneller uit de databank zien te halen.”