“Voldoet onze democratie nog?”

Voldoen onze democratieën nog aan de behoefte van onze demografie? Zoals de snelheid van technologie disruptie heeft op onze economie, heeft zij dit ook op onze sociale kaders? Veel van die kaders zijn ontstaan door de welstand en de religieuze tendensen die gecreëerd werden eind 18de, begin 19de eeuw. En waarin wij de jongste honderd jaar onze rust hebben gevonden qua familie, opvoeding, etc. Maar wat met kinderen die nú worden geboren en die gemiddeld meer dan 100 jaar leven? Welke sociale impact zal dit hebben in familiale sferen over drie tot vier generaties? Zullen wij dan gemiddeld 80 jaar getrouwd blijven? En ook al die tijd blijven werken? Als je dit reflecteert naar democratische kaders, voldoen die dan nog aan ‘onze tijd’? Is het daarom dat verkiezingsuitslagen soms volledig anders zijn dan wij hadden verwacht? Denk aan Trump, de Brexit,...

Stel je voor dat blanco stemmen bij meerderheid nieuwe verkiezingen zouden initiëren, zou Frankrijk dan dezelfde uitslag hebben gehad? Of zouden de verkiezingen dan worden overgedaan? De verkiezingswetten zijn geschreven in een tijdperk dat niets meer met vandaag te maken heeft. Moeten wij hier niet bij stilstaan en een update of een 2.0 implementeren? Voldoen die wetten nog wel aan de tijd? En vooral, aan de noden van het volk? In ons land steunen heel veel wetten op de Code Napoleon. Kijk even naar het schilderij van die man, want foto’s bestonden toen niet. En daar gaan wij nu nog elke dag mee om. Misschien zouden wijze mannen, jong en oud, moeten samenzitten om nieuwe verkiezingswetten voor te stellen die voldoen aan de tijden en noden van vandaag. En misschien meer dan verkiezingswetten!