Gazet van Antwerpen Stad en Rand
Ingrediënten voor Antwerpse En Marche! zijn aanwezig
Politieke partijen kijken met nodige interesse naar ‘Macronfenomeen’
Dat politici de nieuwe Franse president Emmanuel Macron nu uitroepen tot hun Messias bewijst nogmaals zijn ambigue politieke overtuiging. Toch zal hij vooral in Antwerpen in aanloop naar de gemeenteraadsverkiezingen nauwlettend in het oog worden gehouden en bestudeerd.
b
Macron verbaasde iedereen met zijn ontslag in 2016 als minister onder president Hollande. Hij begon met En Marche!, geen nieuwe politieke partij, maar een beweging. Hij deed dit met een retoriek, die schril afsteekt met de algemene teneur die in Europese landen te horen is. In een toespraak in de Franse stad Marseille bezong hij de diversiteit. “De Marseillanen zijn de Senegalezen, de Algerijnen, de Marokkanen en de Tunesiërs”, aldus de toenmalige kandidaat-president. Daarnaast trekt hij de Europese kaart. Beide standpunten onderstreepte hij nogmaals bij zijn overwinningsfeestje aan het Louvre, afgelopen zondag. Uit de geluidsboxen klonken niet alleen de Arabische klanken van Un, Deux, Trois Soleils van de muzikant Khaled, maar ook de Europese hymne. Het publiek voor het podium was jong, Europees en zeer divers. Macron laat zich niet vangen in de politieke vakjes van links of rechts. Misschien ligt dit ook aan de aanpak van zijn campagne- team. Zij hielden continu immense bevragingen bij de bevolking, waarop Macron dan inspeelde met zijn standpunten. Toch lijkt hij vorm te geven aan een verhaal voor de 21ste eeuw, dat vooral in steden succes heeft. Dat blijkt uit de verkiezingsresultaten. In steden boven de 100.000 inwoners behaalde hij meer dan 72%, met Parijs als uitschieter met maar liefst 90% van de stemmen.
Burgerbewegingen
Ondertussen staat Macron voor de tweede uitdaging: de parlementsverkiezingen. Stap één is de nieuwe naam La République en Marche. Een ‘lijst van de presi- dent’ waarop mensen van verschillende partijen welkom zijn, als ze maar zijn project voor Frankrijk onderschrijven. De eerste grote naam ging al in op deze lokroep, zijn vroegere baas en expremier Manuel Valls (PS). Die nieuwe politieke aanpak zal in Antwerpen de nodige interesse wekken. De eerste fundamenten zijn daarvoor al aanwezig, alleen vertrekken ze bij ons vanuit de bewoners en het middenveld. De Burgerraad bestaat uit geëngageerde Antwerpenaars die het stadsbestuur bevragen en suggesties doen. Ze willen in 2018 met een burgerlijst naar de kiezer trekken in de stad. Daarnaast is er de nieuwe burgerbeweging Plan A, die samen met de Antwerpenaars op zoek gaat naar initiatieven voor de stad. Dit zal over een jaar uitmonden in een pact met voorstellen, waarvan Plan A hoopt dat partijen ze overnemen of ze zelfs in het nieuwe bestuursakkoord zetten.
Wie wordt Antwerpse Macron?
Ook politieke partijen zetten stappen in de richting van een Macron-aanpak. De Antwerpse sp.a-voorzitter Tom Meeuws lanceerde eind vorig jaar het idee om de progressieve krachten in de stad te verenigen in een burgerbeweging. Ruikt sterk naar de oproep die Macron nu doet. Het is voor politieke partijen gemakkelijker om aan hun achterban te verkopen dat ze in een brede burgerbeweging meestappen, dan bijvoorbeeld in een kartel. Ondertussen gaan Groen en CD&V niet de straat op om hun politieke verhaal aan de man of vrouw te brengen, maar willen ze eerst horen wat zij te zeggen hebben. Dit zal dan weer de basis vormen van hun kiesprogramma’s. De ingrediënten van een Antwerpse En Marche! zijn aanwezig. Antwerpen heeft nu eenmaal de reputatie een politiek laboratorium te zijn. Maar er is één maar: wie wordt de Antwerpse Macron om al deze ingrediënten samen te brengen tot een geloofwaardig project? Velen zullen zich allicht geroepen voelen, maar of het pakt, is een andere zaak.
Het is voor politieke partijen gemakkelijker om aan hun achterban te verkopen dat ze in een brede burgerbeweging meestappen dan bijvoorbeeld in een kartel.